У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Самойлаў.
Уладзімір Якаўлевіч Самойлаў (15 сакавіка 1924, Адэса — 8 верасня 1999) — савецкі і расійскі акцёр
тэатра і кіно. Народны артыст СССР (1984). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі РСФСР імя К. С. Станіслаўскага (1972) і двух Дзяржаўных прэмій СССР (1976, 1986).
У. Я. Самойлаў нарадзіўся 15 сакавіка 1924 года ў Адэсе. Скончыў сярэднюю школу ў 1941 годзе, удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. Улетку 1945 паступіў у Адэскай дзяржаўнае тэатральнае вучылішча. Яшчэ да яго заканчэння пачаў гуляць у тэатры. Да 1968 года працаваў у правінцыі — у Адэсе (Адэскі тэатр Савецкай Арміі; Адэскі РДТ імя А. В. Іванова), у Кемерава (Кемераўскі АДТ імя А. В. Луначарскага), у Горкім (Горкаўскі АДТ імя М. Горкага), а ў 1968 годзе быў запрошаны ў Маскву, у Маскоўскі акадэмічны тэатр ім. Ул. Маякоўскага, дзе працаваў вялікую частку жыцця. Затым, у 1995 годзе перайшоў у МДТ імя М. В. Гогаля. У 1952 годзе ў Кемерава ва У. Я. Самойлава нарадзіўся сын Аляксандр, які пасля таксама стаў акцёрам. Уладзімір Якаўлевіч згуляў у тэатры 250 роляў, у кіно — больш за 100. Удзел Самойлава ў такіх знакамітых пастаноўках, як «Таленты і прыхільнікі», «Гутаркі з Сакратам» не толькі ўпрыгожыў рэпертуар тэатра, але і дазволіў гэтым спектакляў ўвайсці ў гісторыю расійскага тэатра. У. Я. Самойлаў памёр 8 верасня 1999 года ў Маскве, падчас рэпетыцыі караля Ліра у трагедыі Шэкспіра. Пахаваны ў Маскве, на Ваганькаўскіх могілках, разам з жонкай, актрысай Надзеяй Самойлавай (1923—1999).