wd wp Пошук: ⬜

Уладзімір Цімафеевіч Курыленка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Курыленка.

Уладзімір Цімафеевіч Курыле́нка (25 снежня 1924, вёска Бабінічы, Віцебскі раён — 13 мая 1942, Смаленская вобласць) — партызан-падрыўнік партызанскага атрада І. Р. Шлапакова ў Смаленскай вобласці. Герой Савецкага Саюза (01.09.1942[1], пасмяротна).

Біяграфія

Скончыў сярэднюю школу ў горадзе Веліж. Жыў у вёсцы Парэчча Смаленскага раёна.

З ліпеня 1941 У. Ц. Курыленка партызан-падрыўнік партызанскага атрада І. Р. Шлапакова, які дзейнічаў на тэрыторыі Смаленскай вобласці. У. Ц. Курыленка падарваў некалькі аўтамашын, 2 гарматы, пусціў пад адхон 4 эшалоны праціўніка. 13 мая 1942 года, вяртаючыся з чарговага задання, трапіў у засаду і быў цяжка паранены, памёр ад ран.

Быў пахаваны ў месцах баёў (у вёсцы Выстаўка Дзямідаўскага раёна Смаленскай вобласці. У 1947 годзе прах Героя перанесены і перапахаваны ў горадзе Смаленску ў Скверы памяці Герояў ля Крамлёўскай сцяны.

Памяць

У гонар У. Ц. Курыленка названы сквер у Смаленску і вуліцы ў Смаленску і Веліжы, Раслаўлі і буксір Міністэрства марскога флоту.
Мемарыяльныя дошкі на будынках школ у Веліжы і сяле Каспля Смаленскай вобласці.
Абеліск на месцы гібелі.

Зноскі

↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза партизанам, особо отличившимся в партизанской борьбе в тылу против немецких захватчиков» от 1 сентября 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 10 сентября (№ 37 (196)). — С. 1.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9 (т.9)
Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. У 5-і т. Т. 5.: Бібліяграфічны даведнік / Рэд. кал.: І. П. Шамякін і інш.. — Мн.: Гал. рэд. БелСЭ імя П. Броўкі, 1981. — Т. 5. — 720 с. — 15 000 экз. (руск.)
Навечно в сердце народном: Справочник / Главный ред. И. П. Шамякин. — 3-е изд., испр. и доп. — Мн.: БелСЭ, 1984. — 607 с. — 65 000 экз. (руск.)

Спасылкі