Уладзімір Кулічэнка (18 лютага 1960, Мінск, БССР) — беларускі рускамоўны пісьменнік. Піша ў жанрах «навуковая фантастыка» і «проза для дзяцей»[1].
Нарадзіўся ў сям’і афіцэра у Мiнску. У 1967 годзе сям’я пераехала ў Маскву па новым месцы службы бацькі, у 1972 годзе — на касмадром Байканур (Казахстан). У 1982 годзе скончыў бібліятэчны факультэт Ленінградскага інстытута культуры[2].
Вайсковую службу праходзіў у мотастралковым палку ў Мурманску[3]. Пасля службы ў войску з 1984 па 1986 год працаваў карэктарам у рэдакцыйна-выдавецкім аддзеле БЕЛНДІНТІ (Беларускі інстытут навукова-тэхнічнай інфармацыі). З 1986 па 1998 год працаваў загадчыкам філіялу (с/к «Раўбічы») у Беларускай рэспубліканскай бібліятэцы па фізічнай культуры і спорту[4].
Пачаў друкавацца ў 1979 годзе ў ленінградскіх газетах (эсэ, літаратурныя замалёўкі, нарысы).
У 1984 годзе ў эфіры Беларускага радыё прагучалі яго першыя казкі для дзяцей. Апроч напісання радыёказак выпусціў таксама шэраг кніг для дзяцей[4]. З’яўляецца аўтарам шматлікіх артыкулаў у перыёдыцы. У 1994 годзе выйшла першая кніжная публікацыя — фантастычная аповесць “Катамаран «Уцякач»[2], якую аўтар напісаў яшчэ ў 1986 годзе[3]. У 1998 годзе была апублікавана аповесць-казка «Следства па справе шкляных чалавечкаў». У 2004 годзе у часопісе «Искатель» апублікавана аповесць «Клуб горада N».
З 2007 года з’яўляецца сябрам Саюзу пісьменнікаў Беларусі, узначальвае секцыю «Прыгоды і фантастыка». Па выніках творчай дзейнасці ў 2009 годзе вылучаны на сушуканне прэміі Саюза пісьменнікаў Беларусі ў жанры «навуковая фантастыка». З 1 сакавіка 2010 года — старшыня праўлення грамадскага аб’яднання «Беларускі літаратурны фонд»[1].
У 2010 годзе старшыня секцыі «Прыгоды і фантастыка» СПБ Уладзімір Кулічэнка ўзначальваў журы конкурсу маладых літаратараў «Новая беларуская фантастыка», які праводзіў Саюз пісьменнікаў Беларусі з мэтай прыцягнуць увагу чытачоў да беларускай фантастычнай літаратуры і адкрыць новых таленавітых аўтараў[5][6].
Уладзімір Кулічэнка — аўтар 15 кніг агульным накладам больш за 70 тысяч асобнікаў. Сярод самых вядомых — «Катамаран „Уцякач“», «Следства па справе шкляных чалавечкаў», «Доктар Васількоў і Уладар ночы», «Мех Каменнай старой»[7].
Год | Загаловак (па-беларуску) | Загаловак (арыгінал) | Тлумачэнне |
1998 | Следства па справе шкляных чалавечкаў | Следствие по делу стеклянных человечков | аповесць-казка: для мал. шк. ўзросту |
2009 | Клуб горада N | Клуб города N | зборнік; раман |
2013 | Інтэрнэт-хлопчык | Интернет-мальчик | пазнавальная аповесць: для мал. і сяр. шк. ўзросту |
2013 | Інтэрнэт-жаўнер | Интернет-солдат | пазнавальная аповесць: для мал. і сяр. шк. ўзросту |
2013 | Інтэрнэт-шпік | Интернет-сыщик | пазнавальная аповесць: для мал. і сяр. шк. ўзросту |
2014 | Салдат Сліўка ў камп’ютарным горадзе | Солдат Сливка в компьютерном городе | раман |
2015 | Чароўныя акуляры цётачкі Амаліі | Волшебные очки тетушки Амалии | фант. аповесць: для сяр. шк. ўзросту |
2015 | Незвычайнае плаванне капітана Трумбальда | Необыкновенное плавание капитана Трумбальда | прыгод. аповесць: для сяр. шк. ўзросту |
2016 | Бронзавы певень | Бронзовый петух | зборнік аповесцяў для сяр. шк. узросту. — Выд «Беларусь». — 384 стар., іл. |
2019 | Доктар Васількоў і Ўладар ночы | Доктор Васильков и Повелитель ночи | фэнтэзійная аповесць: для сяр. шк. ўзросту. — Выд «Беларусь». — 271 стар. |
2019 | Мех Каменнай старой | Мешок Каменной старухи | фэнтэзійная аповесць: для сяр. шк. ўзросту. — Выд «Беларусь». — 391 стар. |
2019 | «Зорны атлас» нябеснай феі | «Звёздный атлас» небесной феи | фэнтэзійная аповесць (першая частка дылогіі): для сяр. шк. ўзросту. — Выд «Беларусь». — 208 стар. |