Уладзімір Сцяпанавіч Адзяры́ха[1] (15 лістапада 1937[1] — 2006[2]) — вучоны ў галіне геабатанікі, кандыдат біялагічных навук (1971), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1972).
Нарадзіўся ў вёсцы Горкі Слуцкага раёна Мінскай вобласці. Скончыў школу ў Белічах[3]. У 1960 годзе скончыў лесагаспадарчы факультэт Беларускага лесатэхнічнага інстытута. Працоўную дзейнасць пачаў у Беларускім лесаўпарадкавальным прадпрыемстве «Леспраект»[3]. З кастрычніка 1964 года працаваў у Інстытуце эксперыментальнай батанікі імя В. Ф. Купрэвіча. Займаў пасады ад старшага інжынера да вядучага навуковага супрацоўніка лабараторыі геабатанікі[3]. У 1971 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю пад кіраўніцтвам акадэміка І. Д. Юркевіча[3].
Аўтар навуковых прац па біяцэналогіі, пытаннях аднаўлення, аховы і рацыянальнага выкарыстання лясоў. Адзін са стваральнікаў геабатанічных карт расліннасці Беларусі. Аўтар і сааўтар больш за 125 навуковых прац, у тым ліку 5 манаграфій і 10 карт расліннасці[3].
Сярод апублікаванага: