У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Быхоўскі. Уладзімір Абрамавіч Быхоўскі (руск.: Быховский Владимир Абрамович; 20 чэрвеня 1925, Гомель — 8 красавіка 1991, Варонеж) — савецкі архітэктар. Член Саюза архітэктараў (1957), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі РСФСР (1981), заслужаны архітэктар РСФСР (1987). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.
Скончыў Маскоўскі архітэктурны інстытут (1954). Старэйшы архітэктар (1954—1956), начальнік вытворчай групы (1955—1960) Упраўлення галоўнага архітэктара Варонежа, галоўны інжынер праектаў у канторы «Аблпраект» (1960—1965), галоўны мастак Варонежа (1965—1967). Працаваў у «Варонежграмадзянпраекце», галоўны архітэктар інстытута (1967—1969), начальнік аддзела (1969—1975), загадчык майстэрні (з 1975).
Дыпламант шэрагу гарадскіх архітэктурных конкурсаў. Аўтар шматлікіх праектаў жылых і грамадскіх будынкаў, у тым ліку будынка[d] былога Савета народнай гаспадаркі Цэнтральна-чарназёмныя эканамічнага раёна (сумесна з Ю. У. Львовым, 1959), Палаца дзяцей і юнацтва[d] (сумесна з А. Г. Бузавым, 1988), Дома акцёра[d] (1978). Акрамя аб’ёмнага праектавання займаўся складаннем горадабудаўнічых праектаў забудовы цэнтра левабярэжная раёна Варонежа, ўсходняй частцы цэнтра Варонежа і іншых.
Імем Быхоўскага названая вуліца ў Варонежы.