У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ісіі.
Сіра Ісіі (25 чэрвеня 1892, Сібаяма — 9 кастрычніка 1959) — японскі мікрабіёлаг, генерал-лейтэнант Імператарскай арміі Японіі.
Нарадзіўся ў вёсцы Сібаяма, акруга Самбу, прэфектура Тыба. Вывучаў медыцыну ў Імператарскім універсітэце Кіёта. У 1922 годзе атрымаў прызначэнне ў 1-ы армейскі шпіталь і медыцынскую школу ў Токіа. Праз два гады перайшоў зваротна ва ўніверсітэт Кіёта. У 1928—1930 гадах ажыццявіў даследчую паездку ў заходнія краіны, дзе займаўся вывучэннем эфектаў біялагічнае і хімічнае зброі. Місія Сіра была прызнана надзвычай паспяховай, і неўзабаве ён трапіў пад патранат ваеннага міністра Садаа Аракі.
У 1932 годзе Сіра пачаў эксперыменты з біялагічнай зброяй у выглядзе сакрэтнага праекту японскай арміі ў крэпасці Жонгма. У 1936 годзе ля Харбіна быў разгорнуты лагер Атрада 731. Даследаванні былі засакрэчаны, і для атводу вачэй атрад займаўся пошукамі ў галіне абеззаражання вады. 9 лютага 1939 года ў Токіа Сіра прачытаў лекцыю аб бактэрыялагічнай зброі ў вялікай канферэнц-зале ваеннага міністэрства. Таксама перад гледачамі была праведзена вівісекцыя.
З 1940 года Сіра быў прызначаны начальнікам упраўлення біялагічнай зброі Квантунскай арміі, таксама працаваў у бактэрыялагічным дэпартаменце Ваенна-медыцынскай акадэміі. У 1942 годзе пачаліся выпрабаванні бактэрыялагічнай зброі, для якіх выкарыстоўваліся кітайскія ваеннапалонныя і мірныя жыхары. Атрадам 731 праводзіліся даследванні па інфільтрацыі людзей з дапамогай розных мікраарганізмаў, правакаваліся аборты, сардэчныя прыступы, абмаражэнні. У 1942—1945 гадах Сіра быў галоўным ваенным урачом 1-й японскай арміі.
У канцы Другое сусветнай вайны быў арыштаваны амерыканцамі, аднак у 1946 годзе атрымаў імунітэт у абмен на дадзеныя аб даследаваннях біялагічнай зброі, заснаваных на эксперыментах над людзьмі[3]. У выніку Сіра так і не быў пакараным за ваенныя злачынствы. Паводле высказванняў яго дачкі Харумі, Сіра памёр у Японіі ад раку горла[4]. Паводле іншых звестак, ён пераехаў у Мэрыленд, дзе працягнуў свае даследаванні[5].