У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ведзерка. Сяргей Міхайлавіч Ве́дзерка (4 лютага 1958, Мінск — 31 кастрычніка 2015) — беларускі трэнер па тэнісе, тэнісіст, неаднаразовы прызёр спартакіяд народаў СССР, неаднаразовы пераможца і прызёр Усесаюзных спаборніцтваў сярод юнакоў[1], пасля завяршэння кар’еры — тэнісны трэнер, старшы трэнер Гарадскога центра алімпійскага рэзерву па тэнісе[2].
Нарадзіўся 4 лютага 1958 года ў Мінску ў сям’і беларускіх гадзіншчыкаў.
Бацька Міхаіл Антонавіч Ведзерка (12 чэрвеня 1928, Ануфравічы — 25 красавіка 1973, Мінск) — беларускі гадзіншчык, вынаходнік-рацыяналізатар, адзін з заснавальнікаў і ветэранаў Мінскага гадзіннікавага завода, адзін з першых працоўных, якія будавалі і стваралі Мінскі гадзіннікавы завод[3][4][5][6][7].
Маці Антаніна Васільеўна Ведзерка (народжаная Чурава; 26 сакавіка 1932, Сураўка — 26 сакавіка 2018, Мінск) — беларуская інжынер-канструктар, адна з першых спецыялістаў гадзіннікавай вытворчасці Беларусі, ветэран Мінскага гадзіннікавага завода[8][9][10][11][12].
Тэнісам пачаў займацца ў дзяцінстве. Першым трэнерам быў Уладзімір Барысавіч Скугараў. Неаднаразова станавіўся прызёрам і пераможцам рэспубліканскіх і ўсесаюзных спаборніцтваў. Неаднаразовы пераможца і прызёр Усесаюзных спаборніцтваў сярод юнакоў, прызёр спартакіяд народаў СССР, кандыдат у майстры спорту СССР. Пасля завяршэння асабістай спартыўнай кар’еры — дапамагаў у падрыхтоўцы вядучым тэнісістам краіны, у тым ліку быў іх спарынг-партнёрам (С. С. Цяцерын, С. М. Леанюк(англ.) бел., І. А. Зазуля).
У 1975 годзе Сяргей Ведзерка паступіў у політэхнічны інстытут, які скончыў па спецыяльнасці «прамысловае і грамадзянскае будаўніцтва». У 1984 годзе паступіў у Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт фізічнай культуры і атрымаў спецыяльнасць выкладчыка[2].
Сваю трэнерскую кар’еру ён пачаў у Мінскім абласным савеце «Дынама» ў 1985 годзе[2]. У 1990 годзе працаваў у СДЮШАР таварыства «Дынама», пад яго кіраўніцтвам займаліся каля 40 юных спартсменаў[13]. Затым выкладаў у школе СКА. У 2005 годзе атрымаў вышэйшую кваліфікацыйную катэгорыю[2].
З 16 лістапада 2006 года працаваў трэнерам у Гарадскім цэнтры алімпійскага рэзерву па тэнісе[2].
Памёр ад вострай сардэчнай недастатковасці 31 кастрычніка 2015 года. Развітанне з нябожчыкам адбылося ў крыпце Святога Мікалая Свята-Елісавецінскага манастыра ў Мінску з удзелам выхаванцаў, іх бацькоў, трэнераў, родных і блізкіх. Пахаваны Сяргей Міхайлавіч Ведзерка на Паўночных могілках у Мінску.
За трыццацігадовую трэнерскую кар’еру Сяргей Ведзерка падрыхтаваў плеяду таленавітых і паспяховых юніёраў, якія прадстаўляюць Беларусь на спаборніцтвах рознага ўзроўню. Пад кіраўніцтвам капітана Сяргея Ведзеркі нацыянальныя юніёрскія зборныя Рэспублікі Беларусь неаднаразова вярталіся з прызавымі месцамі з этапаў Кубкаў Еўропы. У ліку выхаванцаў Сяргея Міхайлавіча пераможцы і прызёры першынстваў і чэмпіянатаў Рэспублікі Беларусь, асабістага і каманднага першынства Еўропы па тэнісе, удзельнікі чэмпіянату свету, члены нацыянальнай зборнай каманды Рэспублікі Беларусь па тэнісе ў розыгрышы Кубка Дэвіса, Аляксандр Зотаў[14], Павел Катляроў[15], Яраслаў Шыла(англ.) бел.[16], Ягор Герасімаў(англ.) бел.[17], Яўгенія Субоціна[18], Аляксандр Панасік[19], Антаніна Грыб, Ганна Іўчык, Дыяна Назарук[20], Марат Кузьміцкі, Канстанцін Ачапоўскі[21], Аляксандр Малько[22], Арцём Прастак, Ілья Івашка(руск.) бел.[23], Максім Зубкоў[24], Ян Хурсан[25], Яўген Якаўлеў[26], Алена Галаўнёва[27], Аляксандр Ляоненка[28], Кацярына Паўленка[29], Садафмо Талібава(ням.) бел.[30], Максім Тыбар[31], Андрэй Андрухаў[32], Арцём Бурмістраў, Алена Антух, Павел Філін[33], Уладзімір Ігнацік[34].
З’яўляўся членам галоўнага трэнерскага савета Беларускай тэніснай федэрацыі[2] і камісіі па развіццю матэрыяльна-тэхнічнай базы РГА «Беларуская тэнісная федэрацыя»[35]. Шмат разоў з’яўляўся капітанам зборных камандаў па тэнісе[36][37].