У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Міхалёў. Сцяфан Барысавіч Міхалёў (нар. 10 сакавіка 1926, в Караблёва, Смаленская вобласць, Расія — 13 верасня 2014, Мінск) — беларускі вучоны ў галіне аўтаматызаваных сістэм праектавання і аўтаматызацыі працэсаў кіравання вытворчасцю. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1986), доктар тэхнічных навук (1974), прафесар (1982). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.
Скончыў Адэскі політэхнічны інстытут (1955). З 1957 года на Мінскім заводзе аўтаматычных ліній, інжынер-тэхнолаг, галоўны тэхнолаг.
З 1967 года дырэктар Цэнтральнага навукова-даследчага і праектна-тэхналагічнага інстытута арганізацыі і тэхнікі кіравання (ЦНДІТК, г. Мінск). У 1985—1992 гадах генеральны дырэктар НДА «Цэнтрсістэм» — дырэктар ЦНДІТК.
Работы ў галіне тэорыі стварэння аўтаматызаваных сістэм праектавання і аўтаматызацыі працэсаў кіравання вытворчасцю ў машынабудаванні і прыборабудаванні. Тэарэтычна абгрунтаваў і распрацаваў метадалогію стварэння аўтаматызаваных сістэм кіравання прадпрыемствамі, тыпізацыі элементаў аўтаматызаваных сістэм. Правёў даследаванні па вывучэнні структур складаных аўтаматызаваных сістэм праектавання вырабаў і тэхналогіі, іх дэкампазіцыі і інтэграцыі.
Аўтар больш за 100 навуковых прац, у тым ліку 6 манаграфій, 25 кніг і брашур.
Дзяржаўная прэмія СССР (1984) за распрацоўку тэарэтычных асноў, стварэнне і шырокае ўкараненне арганізацыйнага кіравання з выкарыстаннем ЭВМ.
Узнагароджаны ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга (1971, 1981), Дружбы народаў (1986), «Знак Пашаны» (1966), Айчыннай вайны II ступені (1985), медалямі[1].