У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Смбат. Смбат I (арм.: Սմբատ I; каля 850—914) — цар Арменіі ў 890—913[1]/914[2] гадах. Прадстаўнік дынастыі Баграцідаў.
Сын Ашота I Смбат I працягнуў палітыку свайго бацькі, у прыватнасці, палітыку моцнай цэнтралізаванай улады[3]. Пашырыў межы армянскай дзяржавы[3]. Як і яго бацька, быў прызнаны Візантыяй у якасці «архонта архонтаў». Гэта сведчыць пра тое, што Смбат валодаў вярхоўнай уладай у адносінах да астатніх кіраўнікоў Закаўказзя[4].
Уладзе Смбата I супрацьстаяў род Арцруні, а арабскі ўрад рабіў усё, каб перашкодзіць росквіту моцнай цэнтралізаванай армянскай дзяржаўнасці. З-за гэтых процідзейных сіл, Смбату не ўдалося заваяваць Двін і абвясціць яго сталіцай. Не ўдалося і зрынуць Арцруні ў Васпуракане. Саджыдскі амір Юсуф ібн Абу Садж вырашыў скарыстацца канфліктам Баграцідаў і Арцруні і ў яго атрымалася перацягнуць Арцруні на свой бок. У 908 годзе ён ад імя халіфа, на злосць Баграцідам, прызначыў Гагіка Арцруні царом і той узыйшоў на армянскі трон. Супраць Смбата былі настроены і іншыя князі. Такім было становішча ў Арменіі, калі Юсуф са сваім войскам увайшоў у Арменію. Смбат I са сваім маленькім атрадам закрыўся ў «Сіняй крэпасці», але пасля доўгай блакады ён быў вымушаны здацца, бо іншыя армянскія князі пакінулі яго. Па загадзе Юсуфа ў 914 годзе Смбат быў абезгалоўлены, а яго цела было раскрыжавана ў Двіне[2].
М. Нерсисян. Противоборство центральных княжеств и нахарарств // История армянского народа. — Ереван: Издательство Ереванского Университета, 1985. — С. 154-155. — 528 с. (арм.)
Гісторыя князя Смбата Багратуні і імператара Маўрыкія Архівавана 19 чэрвеня 2016.
Тэмы гэтай старонкі (10):