Рубен Віктаравіч Амбарцумян (арм.: Ռուբեն Վիկտորի Համբարձումյան; нар. 28 кастрычніка 1941, Елабуга) — савецкі і армянскі матэматык. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Рэспублікі Арменія (1986, член-карэспандэнт з 1982), доктар фізіка-матэматычных навук (1975), прафесар (1976). Аўтар серыі прац па стахастычнай і інтэгральнай геаметрыі.
Сын астрафізіка Віктара Амбарцумяна[2]. Скончыў МДУ ў 1962 годзе, пачаў працу ў Інстытуце матэматыкі АН Армянскай ССР. Кандыдат фізіка-матэматычных навук (1968), доктар фізіка-матэматычных навук (1975), абарону правёў у Матэматычным інстытуце імя В. А. Сцяклова РАН. У 1979—1986 гадах — кіруючы кафедрай у Ерэванскім дзяржаўным універсітэце[3].
У 1970—1980 гадах дзякуючы сваім працам у матэматыцы Амбарцумян стварыў новы навуковы кірунак — камбінаторную інтэгральную геаметрыю, якая ўжывалася ў даследаванні рашэнні заданняў стахастычнай геаметрыі. У прыватнасці, стараннямі Амбарцумяна ўдалося вырашыць заданні стереологии геаметрычных выпадковых працэсаў, знайсці рашэнні класічнай задання Бюфона-Сільвестра[4][5] і чацвёртай праблемы Гільберта ў двухмернай і трохвымернай прасторах[6][7]. Таксама Амбарцумянам прапанавана фактарыяльная сістэма злічэння ў геаметрычнай тэорыі імавернасцей[3].
З 1990 па 2010 гады Амбарцумян быў галоўным рэдактарам часопіса «Весткі Нацыянальнай акадэміі навук Рэспублікі Арменія: Матэматыка» (выдаваўся і на англійскай мове). З 2009 па 2013 год займаў пасаду дырэктара праекта «Freezwater», якім кіраваў з Фрыбургскім універсітэтам. Праект быў скіраваны на стварэнне ў прывяршыннай вобласці гары Арагац штучнага ледавіка для забеспячэння сельскіх угоддзяў перадгорных раёнаў паліўной вадой пад канец лета. У наш час чытае адмысловы курс у Расійска-армянскім (Славянскім) універсітэце. Выкладаў ва ўніверсітэтах ЗША, Канады, Індыі, Ізраіля, Францыі і Швейцарыі[3]. Лаўрэат прэміі Кембрыджскага ўніверсітэта імя Рола Дэвідсана 1982 года[8].
Амбарцумян таксама займаецца гістарычнымі даследаваннямі: у 2015 годзе апублікаваў кнігу «Вільсанаўская Арменія», якая выйшла ў Германіі[3]. Кніга была прысвечана спробе ўтварэння незалежнай Арменіі пасля Першай сусветнай вайны, у чым быў зацікаўлены Вудра Вільсан[9].