У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мак-Клур. Роберт Джон Мак-Клур (англ.: Robert John Le Mesurier McClure, 28 студзеня 1807, г. Уэксфард, Ірландыя — 17 кастрычніка 1873, Лондан, Англія) — брытанскі ваенны марак, даследчык Арктыкі.
Роберт Мак-Клур нарадзіўся 28 студзеня 1807 года ў горадзе Уэксфардзе (Ірландыя), яго бацька быў капітанам брытанскага ваеннага флоту і памёр незадоўга да яго нараджэння. Мак-Клур выхоўваўся хросным бацькам губернатарам Олдэрні і ў 1824 годзе ўступіў на службу ў Каралеўскі ваенна-марскі флот.
У 1848—1853 гадах удзельнічаў у трох экспедыцыях, накіраваных англійскім урадам да Канадскага Арктычнага архіпелага на пошукі экспедыцыі Дж. Франкліна.
У 1850—1852 гадах на судне «Інвестыгейтар» прайшоў праз Берынгаў праліў у Паўночным Ледавітым акіяне, адкрыў паўднёвы і заходні берагі вострава Банкс і пралівы, якія аддзяляюць яго ад астравоў Вікторыя і Мелвіл.
У 1853—1854 гадах Мак-Клур і яго спадарожнікі сумесна з англійскай экспедыцыяй Э.Белчэра выйшлі ў мора Бафіна і даказалі наяўнасць Паўночна-Заходняга праходу.
З 1856 па 1861 Мак-Клур служыў у Ост-Індыі і падчас Другой Опіумнай вайны прымаў удзел у ваенных дзеяннях пад Кантонам. У 1867 годзе яму было прысвоена званне контр-адмірала, і ў пачатку 1873 года атрымаў чын віцэ-адмірала.
Памёр 17 кастрычніка 1873 года ў Лондане.
Імем Мак-Клура названы праліў паміж востравам Банкс на поўдні і астравамі Прынс-Патрык і Мелвіл на поўначы. Акрамя праліва ў Канадскім Арктычнага архіпелагу, імем Мак-Клура названы кратар на Месяцы.