Пуннік - дэманалагічная істота ўсходніх славян, дух, які жыў у пуні.
Пуннік падобны на ахапак дробнага забруджанага сена, пакрыты запыленымі ніткамі павуціны. Ён, паводле ўяўленняў, звычайна сядзеў на кроквах і назіраў за наведвальнікамі пуні, палохаючы дзяцей і некаторых прахожых хрыпам, свістам ці жаласным енкам. Вельмі не падабалася пунніку вільгаць, ад якой ён марнеў, хоць, як і іншыя нячысцікі, загінуць мог толькі ад удару маланкі.