У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Пталамей.
Пталамей VIII Эвергет II (Πτολεμαῖος Εὐεργέτης Φύσκων, Ptolemaĩos Euergétēs Phúskōn) (180—116 да н.э.) — цар егіпецкі (164—116 да н.э.), сын Пталамея V і Клеапатры I.
Стаў царом пасля смерці Пталамея VI, ажаніўшыся з удавой брата—сваёй сястрой Клеапатрай II, і арганізаваўшы забойства Пталамея VII. Апроч таго, ён ажаніўся і з Клеапатрай III, дачкой Клеапатры II, што спрычыніла канфлікт паміж маці і дачкой. Быў родапачынальнікам усіх наступных Пталамеяў.
Выгнаў з Аляксандрыі філосафаў, навукоўцаў і мастакоў, і, такім чынам, знішчыў значэнне гораду як цэнтру грэчаскай культуры.
Называў сябе Трыфонам — Выдатным, а прадстаўнікамі грэчаскай культуры быў называны Фісконам — Пузатым. Вядомая выява гіпсавая галава з Егіпта (захоўваецца ў Хільдэсхайме)[1].
Бацька Пталамея IX.
Папярэднік: Пталамей VII |
Фараон Егіпта 145 — 116 да н.э. |
Пераемнік: Пталамей IX |