«Праз Парыж» — франка-італьянскі кінафільм рэжысёра Клода Атан-Лара, які выйшаў у 1956 годзе, з удзелам Бурвіля, Жана Габэна і Луі дэ Фюнеса. Экранізацыя твора пісьменніка Марселя Эмэ.
У акупаваным нацыстамі Парыжы квітнее чорны рынак. Акупацыйныя ўлады спрабуюць змагацца з нелегальным гандлем, раз-пораз арыштоўваюць гандляроў і пасярэднікаў і канфіскуюць тавар. Беспрацоўны шафёр Мартэн (Бурвіль) зарабляе на жыццё дастаўкай тавару пакупнікам пад покрывам ночы. Атрымаўшы ад уладальніка крамы (Луі дэ Фюнес) заданне аднесці заказчыку свіную тушу, спакаваную ў чатыры валізкі, ён пачынае шукаць памочніка і знаёміцца ў кафэ з Гранжылем (Жан Габэн) — дзіўнаватым чалавекам незразумелага роду дзейнасці. Адправіўшыся з незнаёмцам ў небяспечны шлях праз Парыж, які патрулююць немцы, Мартэн не раз шкадуе, што звязаўся з Гранжылем, бо той відавочна шукае рызыку і прыгоды. Неўзабаве высвятляецца, што яго напарнік — вядомы мастак — дастаткова багаты і ў грошах не мае патрэбы, а ў гэтую авантуру увязаўся толькі дзеля новых вострых адчуванняў.
Нарэшце, перажыўшы шмат небяспечных момантаў і дабраўшыся да пункту назначэння, яны прыцягваюць увагу патруля, які затрымлівае іх за парушэнне каменданцкай гадзіны. Акрамя таго, пры вобшуку ў іх знаходзяць нелегальны тавар. Чакаючы рашэння сваёй долі, Гранжыль сустракае нямецкага афіцэра — даўняга прыхільніка сваёй творчасці, які хоча дапамагчы яму выбрацца з гэтай небяспечнай сітуацыі. Гранжыль згодны выратавацца толькі разам са сваім новым сябрам. Але раптам абставіны змяняюцца: немцы атрымліваюць паведамленне, што нехта напаў на іх патруль, ёсць забітыя. Усіх затрыманых садзяць у грузавік. Ніхто не ведае, куды іх вязуць. У турму? На расстрэл? У апошні момант Гранжылю загадваюць выйсці, што ён і робіць. Грузавік у гэты ж момант з’язджае. Гранжыль паспявае толькі злавіць поўны адчаю позірк Мартэна…
Пасля заканчэння вайны месье Гранжыль выпадкова сустракае Мартэна на вакзале. Той працуе насільшчыкам.