У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сляпцоў. Платон Аляксеевіч Сляпцоў (11 лістапада 1893, 3-ці Жулейскі наслег, Батурускі (цяпер Татцінскі) улус, Якуцкая акруга, Якуцкая вобласць, Расійская імперыя — 31 кастрычніка 1939, турма, Якуцк, ЯАССР; Псеўданімы: Аюнскі (Шаманскі) ад якуцк. айуун — шаман) — якуцкі савецкі празаік , паэт , перакладчык, драматург і грамадскі дзеяч, адзін з заснавальнікаў якуцкай савецкай літаратуры.
У 1928—1931 гадах наркам асветы і аховы здароўя Якуціі, з 1935 года дырэктар НДІ мовы і культуры. Рэпрэсіраваны.
Адзін з пачынальнікаў якуцкай літаратуры; прадстаўнік рамантычнага кірунку. Аўтар драматычнай паэмы «Чырвоны шаман» (1918), п’ес «Бальшавік» (ласт. 1926), «Туйаарыма-Куо» (паст. 1928), аповесці «Выхад з твані» (1936), вершаў, апавяданняў; навуковых прац «Якуцкая казка (аланхо), яе сюжэт і змест» (1927), «Пра тэорыю якуцкага вершаскладання» (1928), «Якуцкая мова і шляхі яе развіцця» (1935) і інш.
У 1966 годзе заснавана Дзяржаўная прэмія ім. П. А. Аюнскага, якая прысуджаецца за лепшыя творы літаратуры, мастацтва і архітэктуры.
На беларускую мову вершы Аюнскага (Бацькава блаславенне; Жаваранак апяяў; Песьня сініцы) перакладаў Артур Вольскі[1].