У матэматыцы і апрацоўцы сігналаў пераўтварэнне Гільберта — лінейны аператар, які супастаўляе кожнай функцыі
u ( t )
{\displaystyle u(t)}
функцыю
H ( u ( t ) )
{\displaystyle H(u(t))}
у той жа вобласці.
Пераўтварэнне Гільберта можа быць вызначана ў сэнсе галоўнага значэння інтэграла па Кошы:
1 π
v.p.
∫
− ∞
∞
u ( τ )
t − τ
d τ
{\displaystyle H(u)(t)={\frac {1}{\pi }}{\text{v.p.}}\int \limits _{-\infty }^{\infty }{\frac {u(\tau )}{t-\tau }},d\tau }
Ці, больш відавочна:
−
1 π
lim
ϵ → 0
∫
ϵ
∞
u ( t + τ ) − u ( t − τ )
τ
d τ .
{\displaystyle H(u)(t)=-{\frac {1}{\pi }}\lim _{\epsilon \to 0}\int \limits _{\epsilon }^{\infty }{\frac {u(t+\tau )-u(t-\tau )}{\tau }},d\tau .}
Пры двухразовым ужыванні пераўтварэння Гільберта функцыя змяняе знак:
− u ( t ) ,
{\displaystyle H(H(u))(t)=-u(t),,}
пры ўмове, што абое пераўтварэнні існуюць.
Пераўтварэнне Гільберта з’яўляецца множнікам у спектральнай вобласці.
F
− i
s g n
( ω ) ⋅
F
( u ) ( ω ) ,
{\displaystyle {\mathcal {F}}(H(u))(\omega )=-i\ \mathrm {sgn} (\omega )\cdot {\mathcal {F}}(u)(\omega ),}
дзе
F
∫
− ∞
∞
f ( t )
e
− i ω t
d t
{\displaystyle {\mathcal {F}}(f)(\omega )=\int \limits _{-\infty }^{+\infty }f(t)e^{-i\omega t}dt}
— варыянт прамога пераўтварэння Фур’е без множніка, які нарміруе.
H
− 1
= − H
{\displaystyle H^{-1}=-H,}