wd wp Пошук: ⬜

Педру V

Пе́дру V (Педру дэ Алькантэра Марыя Фернанду Мігель Рафаэль Габрыэль Ганзага Хаўер Ёжуа Антоніу Леапольду Віктар Франсіску дэ Асіс Жуліу Аміліу) (16 верасня 1837, Лісабон — 11 лістапада 1861, Лісабон) — кароль Партугаліі з 15 лістапада 1853 (фактычна пачаткаў самастойнае кіраванне з 16 верасня 1855). Старэйшы сын Марыі II з Браганскай дынастыі і Фернанду II з Саксен-Кобург-Гоцкай дынастыі.

Першыя два гады пасля смерці маці Педру валадарыў пад апекай бацькі, дона Фернанда, які паспрабаваў даць сыну добрую адукацыю, а затым адправіў падарожнічаць па краінах Еўропы. Прыступіўшы ў 1855 годзе да спраў кіравання, Педру выявіў незвычайны розум. Набыў вялікую папулярнасць у народзе дзякуючы мужнасці, выяўленай падчас эпідэміі жоўтай ліхаманкі ў сталіцы. Пры гэтым ён меў слабое здароўе і схільнасць да містыкі.

28 студзеня (10 лютага) 1856 года расійскі імператар Аляксандр II Мікалаевіч узнагародзіў Педру V вышэйшым ордэнам Расійскай імперыі — Ордэнам Андрэя Першазванага.

Шлюб

З 1858 года быў жанаты на Стэфаніі Гогенцолерн-Зігмарынген (1837—1859) — дачцы прускага князя Карла Антона Гогенцолерн-Зігмарынгена (1811—1885) і Жазэфіны Бадэнскай (1813—1900). Дзяцей у шлюбе не было. Ранняя смерць жонкі ўвяла Педру ў жорсткую меланхолію, з якой ён не выйшаў да самай смерці. Трон атрымаў у спадчыну малодшы брат Педру — Луіш I.

Зноскі

1 2 Peter V // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
1 2 Lundy D. R. Pedro V de Bragança e Saxe-Coburgo-Gotha, Rei de Portugal // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Peter V. // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

Спасылкі

Пра Педру V Архівавана 29 лістапада 2012.

Папярэднік:
Марыя II
Фернанду II

Кароль Партугаліі
1853-1861

Пераемнік:
Луіш I