Партыя незалежнасці Злучанага Каралеўства (англ. United Kingdom Independence Party) — палітычная партыя Вялікабрытаніі, якая патрабуе выхаду краіны з Еўрасаюза і якая прытрымліваецца правых кансерватыўных поглядаў. Партыя аб’ядноўвае 12 рэгіянальных арганізацый Брытаніі.
На выбарах у Еўрапарламент у 2009 годзе партыя выступала за стварэнне працоўных месцаў у Вялікабрытаніі непасрэдна для брытанцаў, за ўзмацненне жорсткасці іміграцыйнай палітыкі ў Вялікабрытаніі і Еўрасаюзе ў цэлым, за пашырэнне знешніх гандлёвых сувязяў, за абавязковае правядзенне рэферэндуму па Канстытуцыі ЕС або любому аналагічнага дакумента[2].. Акрамя таго, партыя заклікала аддаць свае галасы за яе з мэтай выказаць пратэст ураду (The Government is determined not to allow your voice to be heard. A vote for UKIP is a vote to say ‘No’ loudly and clearly)[2]. . Партыя была заснавана ў 1993 годзе гісторыкам Аланам Скедом і заклікала да выхаду Вялікабрытаніі з Еўрасаюза. У партыю перайшлі некаторыя члены кіруючай Кансэрватыўнай партыі, у якой існавалі сур’ёзныя рознагалоссі адносна будучыні фунта стэрлінгаў пасля «чорнай асяроддзя». У 1999 годзе партыя атрымала 3 дэпутацкіх месца на выбарах у Еўрапарламент, але хутка адзін з дэпутатаў пасля ўзніклых рознагалоссяў выйшаў з партыі. Нягледзячы на пэўную папулярнасць у грамадстве, партыя не прадстаўлена ў Палаце абшчын з-за існавання ў Вялікабрытаніі мажарытарнай выбарчай сістэмы. У той жа час, сябрамі партыі з’яўляюцца два члена Палаты лордаў. Акрамя таго, на выбарах у Еўрапарламент 2009 году партыя атрымала 16,5% галасоў (на 0,8% больш, чым кіруючыя лейбарысты) і правяла ў Еўрапарламент 13 дэпутатаў, сярод якіх - былы прэзідэнт партыі Найджэл Фарадж[3]. У 2010 годзе партыя атрымала 3,1% галасоў і ні аднаго месца ў Палаце абшчын на чарговых парламенцкіх выбарах. У асноўным, партыя прыцягвае да сябе пратэстны электарат. Некаторыя крытыкі лічаць партыю папулісцкай. 5 лістапада 2010 г., пасля дзевяцімесячнага лідарства ў партыі барона Пірсана, прамым галасаваннем радавых членаў быў ізноў абраны Найджэл Фарадж, ужо які ўзначальваў партыю з 2006 па 2009 год. На еўрапейскіх выбарах 22 мая 2014 году партыя сенсацыйна перамагла, атрымаўшы падтрымку 4 376 635 выбаршчыкаў (27,49%), што прынесла ёй 24 месцы ў Еўрапейскім парламенце з 73, прадстаўленых Злучаным Каралеўстве. Па выніках парламенцкіх выбараў 7 мая 2015 году партыя атрымала 12,6% галасоў выбаршчыкаў і заняла па гэтым паказчыку трэцяе месца сярод парламенцкіх партый, саступіўшы толькі кансерватарам і лейбарыстаў і ўпершыню правёўшы ў Палату абшчын аднаго дэпутата. 4 ліпеня 2016 года Найджэл Фараж абвясціў аб адстаўцы з пасады лідара партыі з прычыны спрыяльнага для яго зыходу рэферэндуму аб выхадзе Вялікабрытаніі з Еўрасаюза, адбыўся 23 чэрвеня 2016 года, і дасягненні, такім чынам, яго асноўнай мэты, дзеля якой ён і прыйшоў у палітыку. 16 верасня 2016 года лідарам партыі абрана Дыяна Джэймс (праз 18 дзён сышла ў адстаўку). 28 лістапада 2016 года лідарам партыі абраны Пол Натол.