Панамскія дакументы [1], панамагейт [2], «Панамскі архіў» [3] або «Панамскае дасье» [4] - нефармальная назва ўцечкі канфідэнцыйных дакументаў Панамскай юрыдычнай кампаніі Mossack Fonseca, якую СМІ ў 2012 годзе называлі лідарам галіны ў краіне [5].
Дакументы былі атрыманы нямецкай газетай Süddeutsche Zeitung у 2015 годзе ад ананімнай крыніцы. На працягу года група міжнародных журналістаў пад эгідай амерыканскай некамерцыйнай арганізацыі Міжнародны кансорцыум журналісцкіх расследаванняў (ICIJ) вывучала дакументы. Публікацыя вынікаў расследавання адбылася 3 красавіка 2016 года [6]. ICIJ адмовілася публікаваць у адкрытым доступе як сам архіў, так і копіі дакументаў з яго [7]. Вынікі даследаванняў дакументаў ахопліваюць перыяд з 1977 па 2015 гады [8]. Асноўнай тэматыкай апублікаваных вынікаў стала выкрыццё наяўнасці схаванай уласнасці палітыкаў і звязаных з гэтым канфліктаў інтарэсаў.
Меркаваны архіў памерам у 2,6 тэрабайта змяшчае 11,5 мільёна файлаў, у якіх згадваецца мноства цяперашніх і былых сусветных лідараў, высокапастаўленых чыноўнікаў і вядомых людзей [9]. У матэрыялах згадваецца, у прыватнасці, 12 дзеючых і былых кіраўнікоў дзяржаў [10].