«Паліты палівальшчык» (фр.: L’Arroseur arrosé) — французскі кароткаметражны нямы фільм 1895 года. Адзін з першых фільмаў, знятых братамі Люм’ер, першая пастановачная кінакамедыя. Для прасоўвання фільма быў створаны першы ў гісторыі кінаплакат. «Паліты палівальшчык» меў вялікі поспех у публікі, быў зняты ў трох варыянтах і выклікаў цэлы шэраг перайманняў.
Карціна складаецца з аднаго кадра без інтэртытраў. Садоўнік палівае расліны з вадаправоднага шланга. Хлопчык незаўважна для садоўніка наступае на шланг, і вада перастае цячы. Садоўнік здзіўлена зазірае ў наканечнік, хлопчык вызваляе шланг, і вада пад ціскам ударае садоўніку ў твар. Ён губляе шланг, у лютасці азіраецца, бачыць хулігана, кідаецца за ім, даганяе і карае яго[1].
Кіназнаўцы неаднаразова падкрэслівалі, што гэты фільм вылучаецца сярод прадукцыі «родапачынальнікаў кінематографа» і мае асаблівае значэнне ў яго гісторыі. Гісторык кіно Ежы Цёпліц(польск.) бел., характарызуючы фільмы Люм’ераў як рэпартажныя, пісаў, што сярод іх быў і адзін інсцэніраваны — «Паліты палівальшчык», які з’яўляецца прадвеснікам усіх мастацкіх фільмаў: «Нескладаная гісторыя пра хлопчыка, які наступіў на водаправодны шланг, стала тэмай першай мастацкай карціны са сцэнаром і акторамі (хоць і аматарамі)»[2].
На думку гісторыка кіно Жоржа Садуля(фр.) бел., «Паліты палівальшчык» разам з фільмам «Прыбыццё цягніка на вакзал Ла-Сьёта» — самы папулярны фільм братоў Люм’ер, які, не валодаючы тэхнічнымі вартасцямі першага, дзякуючы наяўнасці сцэнара набыў вядомасць і значнасць: «Поспех сюжэту ў фільме адкрыў дарогу кінамастацтву»[3].