У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Пякарскі. Павел Антонавіч Пякарскі (15 сакавіка 1889, Віленская губерня — 2 мая 1954, Вільня) — беларускі рэлігійны і грамадскі дзеяч, каталіцкі святар.
Паходзіў з беларускай каталіцкай сям’і. Скончыў Віленскую духоўную каталіцкую семінарыю (1911). Вучыўся ў Мітрапалітальнай духоўнай каталіцкай акадэміі ў Пецярбургу (1911-15), дзе быў абраны старшынёй беларускага культурна-асветнага гуртка. Пасвячоны ў святары ў 1914. З 1915 на пасадзе вікарыя ў Беластоку, выкладаў Закон Божы ў мясцовых навучальных установах. На правах ганаровага госця ўдзельнічаў у пасяджэннях школьнай камісіі польскага епіскапата (1919). У 1925 прызначаны кіраўніком Ашмянскага дэканата і пробашчам у парафіі Жупраны. У 1932 абраны ў сінадальную Кансультатыўную раду святароў пры Віленскай мітрапалітальнай курыі. Выконваў святарскія абавязкі ў Віленскай архідыяцэзіі.
Пахаваны на могілках Роса ў Вільні.