О-ната́цыя (ад ням.: Ordnung — парадак; таксама натацыя Бахмана-Ланда́у): спосаб запісу параўнальных велічынь лікаў. Запіс прапанаваны Паулем Бахманам (1894) і распаўсюджаны Эдмундам Ландау (1909).
Гл. таксама: амега-натацыя, тэта-натацыя, L-натацыя, асімптотыка.
Велічыня, азначаная як
O ( x )
{\displaystyle O(x)}
, не большая па абсалютнай велічыні за
C
| x |
{\displaystyle C\left|x\right|}
, дзе
C
{\displaystyle C}
ёсць нейкая пастаянная (зафіксаваная ў канкрэтных умовах):
O ( x ) ⇒
| y |
≤ C
| x |
{\displaystyle y=O(x)\Rightarrow \left|y\right|\leq C\left|x\right|}
.
Іначай кажучы,
lim
|
y x
|
{\displaystyle \lim \left|{\frac {y}{x}}\right|}
гэта канечная і адрозная ад нуля велічыня.
Напрыклад[1],
1 3
n
3
1 2
n
2
1 6
O (
n
3
)
{\displaystyle {\frac {1}{3}}n^{3}+{\frac {1}{2}}n^{2}+{\frac {1}{6}}n=O(n^{3})}
.
Спосабы чытаць азначэнне O(x): «О-вялікае [ад ікс]», «парадак О [ад ікс]», «аднаго парадку [з ікс]».
Велічыня, азначаная як
o ( x )
{\displaystyle o(x)}
, значна меншая за
x
{\displaystyle x}
(бясконца малая вышэйшага парадку за
x
{\displaystyle x}
):
o ( x ) ⇒ lim
y x
→ 0
{\displaystyle y=o(x)\Rightarrow \lim {\frac {y}{x}}\to 0}
Напрыклад[2],
o ( x )
{\displaystyle 1-cosx=o(x)}
.
Спосабы чытаць азначэнне o(x): «о-малое [ад ікс]», «бясконца малая вышэйшага парадку [за ікс]», «малая ў параўнанні [з ікс]».