Оўайн Гвінед (вал.: Owain Gwynedd; каля 1100-23 ці 28 лістапада 1170) — кароль Гвінеда ў паўночным Уэльсе (1137—1170), першы, каго тытулавалі прынцам уэльскім. Ад дзвюх жонак і як найменей чатырох каханак Оўайн меў мноства дзяцей, і пасля яго смерці паміж яго нашчадкамі пачалася доўгая барацьба за ўладу. Пераможцам выйшаў Ліўэлін Вялікі, сын Ёрверта Друйндуна, найстарэйшага з законнанароджаных сыноў Оўайна.