Ота фон Эміх (ням.: Otto von Emmich; 4 жніўня 1848, Міндэн — 22 снежня 1915, Гановер) — германскі ваенны дзеяч, генерал пяхоты.
Нарадзіўся ў Міндэне ў 1848 годзе, у 1866 годзе паступіў на службу ў армію, у 55-ы пяхотны полк. Удзельнічаў у франка-прускай вайне. З 1872 года ад’ютант розных пяхотных падраздзяленняў. У 1897 годзе прызначаны камандзірам 114-га пяхотнага палка, у 1905 годзе камандзір 10-й пяхотнай дывізіі. У 1909 годзе з’яўляўся камандзірам 10-га армейскага корпуса, з якім уступіў у Першую сусветную вайну. Пасля пачатку баявых дзеянняў Эміх узначаліў зводны атрад нямецкіх войскаў (Мааская армія), якая штурмавала бельгійскую крэпасць Льеж. Пасля ўзяцця горада, першым з германскіх генералаў быў удастоены ўзнагароды Pour le Mérite падчас Першай сусветнай вайны. У пачатку 1915 года корпус Эміха быў перакінуты на Усходні фронт і ўвайшоў у склад 11-й арміі. Эміх прыняў удзел у паспяховай аперацыі па прарыву рускага фронту ў Горліцы. Актыўны ўдзельнік Люблін-Холмскай бітвы ў ліпені 1915 года[1].