wd wp Пошук: ⬜

Надзея Анатолеўна Мікуліч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мікуліч.

Надзе́я Анато́леўна Міку́ліч (нар. 14 студзеня 1953) — беларуская спявачка, кампазітарка. Заслужаная артыстка Рэспублікі Беларусь.

Біяграфія

Навучалася ў Гродзенскім музычна-педагагічным вучылішчы, займалася баскетболам, выступала ў жаночым вакальна-інструментальным ансамблі «Чараўніцы»[1].

У 1972—1980 была вакалісткай ВІА «Верасы». Стала першай выканаўцай песні Эдуарда Ханка «Малиновки заслыша голосок»[1], а таксама «Любишь не любишь», «Чур-чура», «Зарянка», «Я живу в заповедном краю», «Пусть будет мир цветным» («Белым будь снег и чистым»), вельмі папулярных у СССР на пачатку 1980-х гадоў.

З ансамблю Надзея сышла ў дэкрэтны адпачынак, але назад ужо не вярнулася. Голас на пэўны час знік, пасля вярнуўшыся ўжо больш нізкім.

Надзея Мікуліч выконвае песні беларускіх, расійскіх кампазітараў і ўласныя. Сярод апошніх — «Ой, бяда», «Тем, кто любит», «Родимый дом», «Только мама» і іншыя. З песняй «Ксеня» Уладзіміра Будніка, якую шмат хто лічыць народнай, Надзея Мікуліч стала дыпламанткай Усесаюзнага конкурсу артыстаў эстрады.

Выпусціла 4 аўдыёальбомы, 3 кампакт-дыскі.

Член Беларускага саюза музычных дзеячаў з 1991 года.

Сям’я

Муж Надзеі Барыс Белы працаваў адміністратарам калектыву «Верасы»[1]. Цяпер выступае на сольных канцэртах, часам разам з Рыгорам Палішчуком.

Дыскаграфія

«Тем, кто любит» (2005)
«Святая муза» (2008)
«Я вернусь» (2008)

Зноскі

1 2 3 Надежда Микулич: теперь на сцену попадают после кастинга, а не после прослушивания Архівавана 9 красавіка 2019. // naviny.by, Оксана ЯНОВСКАЯ, 24.04.2010

Літаратура

Д.П. МІКУЛІЧ НАДЗЕЯ (Микулич Надежда, Mikulich Nadzeya) // Энцыклапедыя беларускай папулярнай музыкі / уклад. Дз. Падбярэзскі і інш. — Мінск: Зміцер Колас, 2008. — С. 181–182. — 368 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-6783-42-8.

Спасылкі

Девушка из «Верасов» Надежда Микулич: «Я родила ребёнка и лишилась голоса…»(недаступная спасылка) // «Комсомольская правда», Антон ЛУБНЕВСКИЙ, 22.01.2009