Міхаіл Васільевіч Сядляр (13 кастрычніка 1920, в. Рамель, Пінскі павет, Палескае ваяводства — 4 лютага 2008) — беларускі перадавік сельскагаспадарчай вытворчасці, Герой Сацыялістычнай Працы (1966).
Бацька, Васіль Дзмітрыевіч, у 1941 годзе быў адным з арганізатараў першага калгаса. У час Вялікай Айчыннай вайны быў членам падпольнай арганізацыі. Пасля вызвалення ад нямецка-фашысцкай акупацыі (8 ліпеня 1944 года) выконваў даручэнні Давыд-Гарадоцкага райваенкамата.
У кастрычніку 1944 годзе быў прызваны ў Чырвоную армію, накіраваны на вучобу ў Маскоўскі аўтаполк, а вясной 1945 года ў якасці шафёра накіраваны на 3-і Беларускі фронт, які знаходзіўся ў Прыбалтыцы. У складзе 222-й Чырвонасцяжнай аўтабрыгады ўдзельнічаў у вайне з Японіяй (1945), на грузавіку вазіў розныя грузы.
Пасля дэмабілізацыі (1948) вярнуўся на радзіму, працаваў шафёрам у калгасе «Запаветы Леніна».
Адна з паляводчых брыгад у калгасе лічылася адстаючай, таму праўленне вырашыла памяняць брыгадзіра. У 1957 годзе гэту пасаду прапанавалі шафёру Міхаілу Седляру, які вылучаўся працавітасцю, сур’ёзнасцю, меў аўтарытэт сярод аднавяскоўцаў, нядаўна быў прыняты ў члены КПСС. Ворнай зямлі ў брыгадзе было 180 га. Неўзабаве меліяратары адваявалі ў балот вялікія ўчасткі, перадалі калгасу. Брыгада Міхаіла Седляра прыняла 100 га меліяраванай зямлі.
У 1969—1980 гадах — намеснік старшыні калгаса. У 1970 годзе скончыў завочна Пружанскі саўгас-тэхнікум па спецыяльнасці «агранамія».
У 1967 год0е яго абралі сакратаром партарганізацыі калгаса. Дэлегат ІІІ з’езда калгаснікаў БССР (1969). Тройчы быў удзельнікам ВДНГ у Маскве. Выбіраўся дэпутатам Столінскага раённага Савета дэпутатаў працоўных (1975). Дэлегат ХХІІІ (1966) і ХХVІ (1981) з’ездаў КПСС. У 1980—1989 гадах — старшыня прафкама калгаса.
За поспехі ў павелічэнні вытворчасці і нарыхтовак збожжавых і кармавых культур Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 23 чэрвеня 1966 годзе прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Серп і Молат». Узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны ІІ ступені, медалямі «За отвагу», «За боевые заслуги», «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941—1945 гг.», «За победу над Японией», «За доблестный труд. В ознаменование 100-летия со дня рождения В. И. Ленина» (1970).