Міха́сь Гузо́ўскі[2] (1898 — пасля 1944) — беларускі нацыянальны дзеяч.
У 1918—1919 гадах — член Беларускай вучнёўскай грамады ў Варонежы[3]. У 1921 — працаваў настаўнікам[3]. У лістападзе 1921 года прымусова накіраваны польскай школьнай адміністрацыяй на настаўніцкія курсы ў Кракаў[3].
У 1922 годзе накіраваны з рэкамендацыі ТБШ на вучобу ў Чэхаславакію[3]. Скончыў агранамічнае аддзяленне Пражскай вышэйшай палітэхнікі[3]. Быў адным з кіраўнікоў Аб’яднання беларускіх студэнтаў за граніцай і Заходняй Беларусі (АБСА), сябрам Беларускай грамады, Беларускага сялянскага саюза ў Празе, скаўцкай арганізацыі Беларускі Сокал і іншых[3].
У 1925 годзе абраны ў рэвізійную камісію Рады БНР[3]. У 1929 годзе вярнуўся ў Заходнюю Беларусь, быў сябрам Беларускага гаспадарчага саюза[3].
У часе Другой сусветнай вайны жыў на Віленшчыне[3]. Летам 1944 года арыштаваны НКУС[3]. Далейшы лёс невядомы.