У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мамянкоў. Мікалай Трафімавіч Мамянкоў (22 мая 1911, Благадаць, Слаўгарадскі раён, Магілёўская вобласць — 30 ліпеня 1991, Кемераўская вобласць) — савецкі ваенны дзеяч, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, поўны кавалер ордэна Славы, старшы разведчык 998-га гарматнага артылерыйскага палка 3-й артылерыйскай дывізіі прарыву 5-й гвардзейскай арміі 1-га Украінскага фронту, яфрэйтар.
Нарадзіўся 9 (22) мая 1911 года ў вёсцы Благадаць Слаўгарадскага раёна Магілёўскай вобласці ў сялянскай сям’і. Беларус. Скончыў 4 класа. У 1937 годзе пераехаў з сям’ёй у Кемераўскую вобласць. Працаваў у калгасе Пракоп’еўскага раёна Кемераўскай вобласці.
У Чырвонай Арміі з мая 1941 года. У баях Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года.
Старэйшы разведчык 998-га гарматнага артылерыйскага палка яфрэйтар Мікалай Мамянкоў 16 студзеня 1945 года ў баі за польскі горад Шчэкоціны разведаў замаскіраваную варожую батарэю 150-міліметровых гармат і скарэктаваў агонь нашай артылерыі. Дакладным агнём батарэя непрыяцеля была знішчана.
Загадам па 3-й артылерыйскай дывізіі прарыву ад 6 лютага 1945 года за мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях, яфрэйтар Мамянкоў Мікалай Трафімовіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].
17 лютага 1945 года старшы разведчык 998-га гарматнага артылерыйскага палка яфрэйтар Мікалай Мамянкоў разведаў і пазначыў на карце пярэдні край абароны праціўніка і яго агнявыя кропкі каля германскага населенага пункта Окліц, а на наступны дзень па яго дадзеных была праведзена паспяховая артылерыйская падрыхтоўка.
Загадам па 5-й гвардзейскай арміі ад 12 красавіка 1945 года за мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях яфрэйтар Мамянкоў Мікалай Трафімовіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].
19 красавіка 1945 года каля германскага населенага пункта Мюльрозэ старшы разведчык 998-га гарматнага артылерыйскага палка яфрэйтар Мікалай Мамянкоў выявіў чатыры варожых гарматы і падрыхтаваныя да нападу бронетранспарцёры з пяхотай. Па цэлеўказанням Мікалая Мамянкова варожая батарэя была падаўлена, бронетранспарцёры і пяхота падвергнуліся агнявому ўдару. Яфрэйтар Мамянкоў быў паранены, але поля бою не пакінуў.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 мая 1946 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі яфрэйтар Мамянкоў Мікалай Трафімовіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].
У 1945 годзе старшына Мамянкоў М. Г. дэмабілізаваны. Жыў у пасёлку Бальшая Талда, дзе працаваў старшынёй калгаса імя В. І. Чапаева Пракоп’еўскага раёна Кемераўскай вобласці. Памёр 30 ліпеня 1991 года.
Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі[1].
Николай Трофимович Маменков на сайце «Героі краіны»
Тэмы гэтай старонкі (18):