Мікалай Андрэевіч Тырса (руск.: Никола́й Андре́евич Ты́рса; 27 красавіка (9 мая) 1887 — 10 лютага 1942) — савецкі жывапісец, графік, спецыяліст прыкладнога мастацтва і педагог, прадстаўнік ленінградскай школы пейзажнага жывапісу. Адзін са стваральнікаў ленінградскай школы кніжнай графікі.
Мікалай Андрэевіч Тырса нарадзіўся ў сяле араліі Эрыванскай губерні (цяпер Аралык, Турцыя) у сям’і афіцэра Кубанскага казацкага войска.
У 1905—1909 навучаўся з перапынкамі на архітэктурным аддзяленні Вышэйшага мастацкага вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў у Пецярбургу (курс навучання не скончыў) і ў прыватнай Школе жывапісу і малявання Л. Званцавай у Л. Бакста і М. Дабужынскага (1906—1910).
Займаўся выкладчыцкай дзейнасцю — у Петраградскай Акадэміі Майстэрстваў, Дзяржаўных мастацка-прамысловых майстэрняў (1918—1922) і Ленінградскім інстытуце грамадзянскіх інжынераў (1924—1942).
З 1921 года Тырса пачаў займацца кніжнай графікай. Першай яго працай у гэтым кірунку было афармленне кнігі «Камедыя пра цара Максіміліяна, непакорлівыя сына ягонага Адольфа».
У 1940-41 гг. працаваў разам з В. І. Мухінай ў эксперыментальным цэху Ленінградскай люстраной фабрыкі, займаючыся дызайнам вырабаў са шкла (графінаў, шклянак, ваз). 14 чэрвеня 1941 гады ў Рускім музеі ў Ленінградзе адкрылася першая і апошняя прыжыццёвая персанальная выстава твораў мастака.
29 студзеня 1942 гады цяжка хворы мастак быў эвакуіраваны з блакаднага Ленінграда. Памёр 10 лютага 1942 гады ў Волагдзе.