У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Азаматаў. Мікала́й Ілья́савіч Азама́таў (нар. 1938 у ауле Адамій Чырвонагвардзейскага раёна, Краснадарскі край) — беларускі дзяржаўны дзеяч, першы старшыня Дзяржаўнага ваенна-прамысловага камітэта Рэспублікі Беларусь (2003—2009).
У 1967 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны універсітэт. Член-карэспандэнт Міжнароднай акадэміі інфарматызацыі і Беларускай інжынерна-тэхнічнай акадэміі. Ганаровы радыст СССР.
У 1967—1976 — начальнік тэхнічнага бюро, вядучы інжынер, начальнік лабараторыі, намеснік начальніка, начальнік аддзела на Мінскім электрамеханічным заводзе.
У 1976—1987 — намеснік начальніка аддзялення, начальнік комплекснага тэматычнага аддзялення, першы намеснік дырэктара па навуковай рабоце — галоўны інжынер Навукова-даследчага інстытута сродкаў аўтаматызацыі.
У 1987—1998 гадах — першы намеснік генеральнага дырэктара па навуковай рабоце — галоўны інжынер НВА (з 1996 года ДНВА) «Агат» — першы намеснік дырэктара па навуковай рабоце — галоўны інжынер НДІ СА (з 1996 года ДП «НДІ СА»).
У 1998—2003 гадах — генеральны дырэктар ДНВА «Агат» — дырэктар ДП «НДІ СА», генеральны канструктар па аўтаматызаваным сістэмам кіравання і інфармацыйных тэхналогіях Міністэрства прамысловасці Рэспублікі Беларусь — генеральны дырэктар ДНВА «Агат» — дырэктар УП «НДІ СА».
30 снежня 2003 года прызначаны старшынёй утвораннага Дзяржаўнага ваенна-прамысловага камітэта Рэспублікі Беларусь.[1]
4 снежня 2009 вызвалены ад пасады старшыні Дзяржаўнага ваенна-прамысловага камітэта ў сувязі з выхадам у адстаўку.[2]
Аўтар 69 навуковых прац, у тым ліку 12 вынаходак.
Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны», ордэнам Айчыны III ступені, двума медалямі. Заслужаны работнік прамысловасці Рэспублікі Беларусь. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2002, у аўтарскім калектыве) — за працу «Распрацоўка, асваенне ў вытворчасці і экспартная пастаўка новага пакалення палявой аўтаматызаванай сістэмы кіравання групоўкай ракетных войск».