Мост імя Я.О. Пато́на (укр.: Міст імені Пато́на) — адзін з мастоў праз Дняпро у Кіеве. Першы ў свеце суцэльназварны мост даўжынёй 1543 метра. Непасрэдны ўдзел у праектаванні і будаўніцтве моста прымаў акадэмік Яўген Оскаравіч Патон, у гонар якога названа гэта збудаванне[1].
Будаўніцтва моста было пачата 1940 году, спынена - у верасьні 1941 году праз адступленне савецкіх войскаў з Кіева. Зрэшты, ужо ў пачатку 1942 года на пабудаваных апорах моста нацыстамі было прадоўжана будаўніцтва. Пабудаваны часовы мост атрымаў назву ў гонар нямецкага вайсковага кіраўніка часоў Трэцяга Рэйху, генерал-фельдмаршала Вальтэра фон Райхенаў. Будаўнічыя работы праводзіліся венгерскімі сапёрнымі часткамі[2]. Мост фон Райхенау добра відаць на аэрафотаздымках люфтвафэ 1943[3]. Восенню 1943 года, пры адступленні нацыстаў, гэты мост быў знішчаны.
Сучасны мост уведзены ў эксплуатацыю 5 лістапада 1953[4].
Мост бэлечнай канструкцыі, са суцэльнымі галоўнымі бэлькамі двутаўравага перасеку даўжынёй 58 і 57 м, вышынёй 3,6 м, 26-пралётны, з апорамі на кесонаў аснове. Пралётныя збудаванні складаюцца з 264 аднатыпных блокаў даўжынёй 29 м, пры мантажы якіх было зварана 10668 м швоў. Шырыня праезнай часткі 21 м, шырыня тратуараў - па 3 м. Для паляпшэння бяспекі руху ў 1968 годзе на мосце Патона была ўладкованая полужорсткая дэкаратыўна-мастацкая агароджа (упершыню ў СССР). Яе выканала прадпрыемства з г. Данецк “Рэмкамунэлектратранс”. З 1 лістапада 1954 гады і да 9 чэрвеня 2004 года па мосце праходзіла трамвайная лінія.
Уезд на мост з боку правага берага аформлены Прапілеі дарыйскага ордэра, з левай - двума калонамі вышынёй 20 м.
Праектавалі і будавалі мост Патона:
Непасрэдны ўдзел у праектаванні і будаўніцтве моста прымаў акадэмік Яўген Оскаравіч Патон, імем якога назвалі гэта збудаванне.
У 2009 годзе была рэканструявана транспартная развязка на Левабярэжнай ўездзе на мост Патона.
Да рэканструкцыі моста, праведзенай у 2004 годзе, па мосце Патона праходзіла адна з найважнейшых трамвайных ліній, якая злучае левабярэжную частку сістэмы кіеўскага трамвая з правабярэжнай. У працэсе рэканструкцыі моста Патона былі дэмантаваныя трамвайныя шляхі, а па мосце пракладзеная тралейбусная лінія, якая, як аказалася, не здольная перавезці пасажырапаток трамвайнага маршруту. Сістэма кіеўскага трамвая апынулася падзеленай на дзве сеткі, левабярэжную і правабярэжную, што выклікала акцыі пратэсту[5] і зборы подпісаў[6] супраць спынення трамвайнага зносін паміж левым і правым берагам Дняпра.
У 2006 годзе планаваўся дэмантаж трамвайнай лініі, пракладзенай па Набярэжнай шашы. Адсутнасць дадзенай трамвайнай лініі зробіць немагчымым аднаўленне трамвайнага паведамленні левабярэжнай і правабярэжнай сеткі кіеўскага трамвая праз мост Патона. З прыходам у кіеўскі гарадскі савет новага гарадскога галавы Леаніда Чэрнавецкага дэмантаж адклалі, а ў 2008 годзе гарадская адміністрацыя афіцыйна абвергла інфармацыю аб дэмантажы трамвайнай лініі на гэтай вуліцы[7]. Пазней распаўсюджаная інфармацыя аб планах аднаўлення трамвайнай лініі на мосце Патона[8], аднак ужо праз год было абвешчана аб дэмантажы трамвайных шляхоў з Кантрактовай плошчы, адсутнасць якіх робіць лінію па Набярэжнай шашы ізаляванай, а яе эфектыўнасць пасля магчымага аднаўлення трамвайнай лініі па мосце Патона будзе нязначная.