Маска Гіпакрата
«Маска Гіпакрата», лац.: facies Hippocratica (facies у перакладзе з лацінскага — твар, паверхня, і можа быць «маска») — прыкмета цяжкіх захворванняў органаў брушной паражніны (перытаніту, перфарацыі язвы страўніка і дванаццаціперснай кішкі і г. д.), а таксама знясілення, хранічнай бяссоніцы — ці ж, гэта значыць пры адсутнасці падобных сімптомаў, прыкмета маючай адбыцца смерці (у гэтым выпадку звычайна спадарожнічае агоніі): запалыя вочы, паўпадалыя шчокі, завостраны нос, сінявата-бледная скура, пакрытая кроплямі халоднага поту.
Упершыню апісана Гіпакратам у яго працы Prognostikon (Προγνωστικόν"):
 |
Нос востры, вочы запалыя, скроні ўціснутыя, вушы халодныя і расцягнутыя, мочкі вушэй адвярнуты, скура на лбе цвёрдая, нацягнутая і сухая, і колер усяго твару зялёны, чорны або бледны, або свінцовы[1]. |  |
Зноскі
- ↑ Гиппократ. Прогностика 2. // Этика и общая медицина. — СПб.: Азбука, 2001. — С. 185. — 10 000 экз. — ISBN 5-267-00505-3.
Катэгорыя·Медыцынская семіётыка
Катэгорыя·Сімптомы паводле алфавіта