wd wp Пошук: ⬜

Лявон Врамавіч Аруцюнян

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Аруцюнян.

Лявон Врамавіч Аруцюнян (арм.: Լևոն Վռամի Հարությունյան; 13 снежня 1927 — 2007) — савецкі армянскі біёлаг-дэндролаг, доктар біялагічных навук (1971), прафесар (1982), журналіст, публіцыст, пісьменнік і папулярызатар навукі. Заснаваны ім у 1990 годзе Ерэванскі Універсітэт «Айбусак» стаў адным з першых прыватных вну ў Арменіі [2].

Біяграфія

Лявон Аруцюнян нарадзіўся 13 снежня 1927 года ў сяле Тавуш Тавушскай вобласці Армянскай ССР [3].

У 1953 годзе скончыў Армянскі сельскагаспадарчы інстытут (цяпер Нацыянальны аграрны ўніверсітэт)[3]. З 1956 па 1978 год працаваў у НДІ батанікі пры Акадэміі навук Армянскай ССР[3]. У 1961 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. У 1971 годзе абараніў доктарскую дысертацыю па тэме «Інтрадукцыя драўняных у Арменію, яе дэндралагічнае раянаванне і біялагічныя асновы абзелянення». З 1978 года загаднік кафедрай асноў сельскай гаспадаркі і методыкі іх выкладання Армянскага педагагічнага інстытута.

У 1971 годзе стаў членам Саюза журналістаў Арменіі[4]. У 1990 годзе ён заснаваў Ерэванскі Інстытут «Айбусак» (цяпер Ерэванскі Універсітэт «Айбусак»), стаў яго першым рэктарам [4]. У 1994 годзе стаў прэзідэнтам навукова-адукацыйнага аб’яднання «Аруцюн»[4]. У 1995 Аруцюнян узначаліў кафедру біялогіі і метадаў навучання біялогіі ў Ерэванскім дзяржаўным педагагічным універсітэце. У 2006 годзе ён стаў начальнікам аддзела навукі Міжнароднай акадэміі адукацыі[4].

Аруцюнян з’яўляецца аўтарам больш 400 навуковых прац, каля 400 публіцыстычных, часопісных артыкулаў, больш 50 манаграфій, даведнікаў, навучальна-метадычных дапаможнікаў і слоўнікаў[4]. Сярод яго навуковых зацікаўленасцей экалогія, батаніка, дэкаратыўнае абзеляненне, ландшафтная архітэктура. Займаўся пытаннямі абзелянення гарадоў і з’яўляецца аўтарам некалькіх кніг па захаванні ландшафтаў[4].

Сям’я

У Лявона Аруцюняна і яго жонкі Сільвы Аслікян двое дачок (Анаіт, Ганна) і сын (Сурэн)[5].

Узнагароды і званні

2007 — член Міжнароднай акадэміі інфарматызацыі [4]
2003 — Медаль Ананіі Шыракацы, уручаная Прэзідэнтам Арменіі[4]
2002 — член Міжнароднай педагагічнай акадэміі [4]
1983 — прэмія Дзяржаўнага камітэта тэлебачання і радыёвяшчання; прэмія Рэспубліканскга прыродаахоўнага Савета[4]

Складанні

Կանաչապատվող օբյեկտների նախագծման հիմունքները, Ե․, 1977;
Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ․ 1_2, Ե․, 1985—1986 (համահեղինակ);
Научные основы облесения и озеленения Армянской ССР. — [[Ерэван|Е․], 1974 (суаўтар)․

Зноскі

↑ Հարությունյան Լևոն Վռամի // http://am.hayazg.info/index.php?curid=10306
↑ Երևանի «Հայբուսակ» համալասարան(арм.) . Праверана 2 красавіка 2017. Архівавана 15 кастрычніка 2014.
1 2 3 “Левон Арутюнян” (in арм.). Армянская краткая энциклопедия 1: 320. 2003. https://hy.wikisource.org/wiki/%D4%B7%D5%BB:%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%AF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%80%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BF_%D5%80%D5%A1%D5%B6%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6%E2%80%A4_%D5%80_%D5%BF%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BE_%D5%B0%D5%B8%D5%A4%D5%BE%D5%A1%D5%AE%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%A8.djvu/288.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Մեր հիմնադիրը(нявызн.) (недаступная спасылка). International Academy of Education. Архівавана з першакрыніцы 28 сакавіка 2017. Праверана 2 красавіка 2017.
↑ hy:Մի կյանքի պատմություն. 20-ամյա «Հայբուսակ»-ի հիմնադիր Լեւոն Հարությունյանի գործերի ցուցահանդեսը(нявызн.) (2011).