Лужыцкая марка
Марка ці Маркграфства Лужыцы (ням.: Mark(grafschaft) Lausitz) — марка Свяшчэннай Рымскай імперыі на мяжы з Польскім каралеўствам, якая існавала з 10 па 14 стагоддзе.
Тэрыторыя на ўсход ад Сорбскай маркі, населеная славянскімі плямёнамі люцічаў, была заваявана саксонскім герцагам Гера Жалезным да 963 годзе. Пасля паўстання славян у 983 годзе ў паўночнай частцы маркі, астатняя пад уладай саксонскіх герцагаў Лужыца стала звацца Саксонскай Усходняй маркай (Ostmark).
У 1002 годзе Лужыца была заваявана польскім князем Баляславам Храбрым[1], але пры імператары Конрадзе II у 1031 і 1032 гадах ізноў увайшла ў межы імперыі. Пры імператары Карле IV Лужыца ўвайшла ў склад земляў Чэшскай кароны.
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ Barański, pp. 75-6
Літаратура
- Barański, Marek Kazimierz. Dynastia Piastów w Polsce. Warszawa; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.
- Timothy Reuter . Germany in the Early Middle Ages 800–1056. New York: Longman, 1991.
- James Westfall Thompson . Feudal Germany, Volume II. New York: Frederick Ungar Publishing Co., 1928.
Катэгорыя·Дзяржавы ў гісторыі Чэхіі
Катэгорыя·Маркграфствы Свяшчэннай Рымскай імперыі
Катэгорыя·Дзяржавы ў гісторыі Польшчы
Катэгорыя·Лужыца
Катэгорыя·Гісторыя Саксоніі