.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Лан Нол (кхмер.: លន់ នល់; 13 лістапада 1913 — 17 лістапада 1985) — камбаджыйскі дзяржаўны, ваенны і палітычны дзеяч, заснавальнік і першы ўсенародна абраны прэзідэнт Кхмерскай Рэспублікі (1972—1975), прэм’ер-міністр Камбоджы (1966—1967 і 1969—1971), міністр нацыянальнай абароны (1959—1966), віцэ-прэм’ер (1964—1966). Генеральны сакратар Сацыяльна-рэспубліканскай партыі (1972—1975). Фельдмаршал (1971).
У 1937 годзе паступіў на французскую ваенную службу, узначальваў нацыянальную паліцыю (1951). Уступіў у камбаджыйскую армію ў рангу падпалкоўніка ў 1952 годзе і ў сваёй акрузе паспяхова змагаўся з чырвонымі кхмерамі. Губернатарстваваў у Батамбангу (1954), затым начальнік генштаба (1955), камандуючы арміяй (1960), міністр абароны (1959—1966), намеснік прэм’ера (1963—1966), прэм’ер-міністр Камбоджы (1966—1967).
Галоўны архітэктар сакавіцкага перавароту 1970 года. Абвясціў зрыньванне манархіі і Кхмерскую Рэспубліку, у 1970—1972 гадах — прэм’ер-міністр, у 1972—1975 гадах — прэзідэнт рэспублікі. Пасля заканчэння грамадзянскай вайны ў Камбоджы ўлада перайшла ў рукі «чырвоных кхмераў». За 12 дзён да падзення Пнампеня Лан Нол бег на Гаваі, а адтуль перабраўся ў Каліфорнію, дзе і памёр. Тыя дзеячы яго ўрада, што засталіся ў Пнампені (уключаючы Лан Нона — роднага брата Лон Нола), былі расстраляны палпотаўцамі.
Пасля смерці Лан Нола рух яго паслядоўнікаў у эміграцыі ўзначаліў Сон Сан, які ў 1990-я гады ўдзельнічаў у фарміраванні кааліцыйнага ўрада Камбоджы пад эгідай ААН.