Лавінія Аляксандраўна Бажбеук-Мелікян (3 красавіка 1922, Тыфліс, Грузінская ССР, СССР — 8 лістапада 2005, Ерэван, Арменія) — савецкая і армянская мастачка, сапраўдны член Расійскай акадэміі майстэрстваў[4], народны мастак Армянскай ССР.
Нарадзілася ў Тбілісі ў сям’і вядомага армянскага мастака Аляксандра Аляксандравіча Бажбеук-Мелікяна[5]. Дзеці бацькі ад яго другога шлюбу — сын Вазген і дачка Зулейка таксама сталі мастакамі.
У 1944 годзе скончыла Мастацкае вучылішча ім. П. Тэрлемезяна ў Ерэване, а ў 1951 годзе Маскоўскі мастацкі інстытут імя Сурыкава. Па сканчэнню навучання ў інстытуце Лавінія працавала над мазаічым пано ў Маскоўскім метро пад кіраўніцтвам народнага мастака СССР П. Д. Корына. Пасля гэтага вярнулася ў Арменію і працавала там.
Мастачка пісала краявіды Арменіі, карціны з жыцця армянскіх сялян; у апошнія гады яна працавала галоўным чынам у майстэрні, ствараючы партрэты сяброў-мастакоў, аўтапартрэты, нацюрморты, якія мастацтвазнаўцы лічаць вяршыняй яе творчасці[6].
На мастацтва Л.Бажбеук-Мелікян вялікі ўплыў зрабіла творчасць яе бацькі — Аляксандра Бажбеук-Мелікяна і Марціроса Сар’яна[6]. У яе працах злучаны традыцыі рускай рэалістычнай школы і нацыянальны каларыт армянскага мастацтва.