Лаадыка III (дата нараджэння не вядомая — памерла ў 191 годзе да н.э.) — дачка Мітрыдата II Пантыйскага, кіраўніца дзяржавы Селеўкідаў. Яе сястрой была Лаадыка Пантыйская, а братам — Мітрыдат III.
Лаадыка стала жонкай кіраўніка дзяржавы Селеўкідаў Антыёха III Вялікага неўзабаве пасля яго ўзыходжання на прастол у 222 годзе да н.э. была абвешчана царыцай у горадзе Антыёхія, пасля чаго яе муж адправіўся ў паход супраць сатрапа Молана, які паўстаў супраць яго. Падчас гэтага паходу нарадзіўся іх першынец — Антыёх[1].
Імя Лаадыкі не згадваецца ні ў адной крыніцы; але яно было занесена ў пазнейшы перыяд праўлення Антыёха ў гарадах Сарды, Гераклея-на-Латмасе, Іасосе і Антыёхіі[2]. З яе смерцю Антыёх заснаваў прысвечаны ёй культ, у рамках якога ён і яна абагаўляліся[2].
Лаадыка III нарадзіла Антыёху III васьмярых дзяцей: Антыёха, Селеўка IV Філапатара, Ардыса, дачку, чыё імя невядома, якая стала жонкай Дэметрыя I Бактрыйскага, Лаадыку IV, Клеапатру I Сіру, Антыяхіду і Антыёха IV Эпіфана, названага ў момант нараджэння Мітрыдатам. Пасля яе гібелі, Антыёх III ажаніўся з Эўбеяй Халкідскай, ад якой у яго не было дзяцей[3].