Ку́на фон Што́йбен (ням.: Kuno Arndt von Steuben; 9 красавіка 1855, Айзенах — 14 студзеня 1935, Берлін) — германскі ваенны дзеяч, генерал ад інфантэрыі.
Сын генерал-маёра. Скончыў Араніянштэйнскі кадэцкі корпус і Ваенную акадэмію.
Службу пачаў 23 красавіка 1874 года лейтэнантам 39-га фузілернага палка. З 14 верасня 1900 года выкладчык афіцэрскай школы. З 1902 года начальнік аддзела, з красавіка 1908 года обер-кватэрмайстар Вялікага Генштаба, адзін з бліжэйшых памочнікаў Гельмута фон Мольтке. З 1911 года ў званні генерал-лейтэнанта камандаваў 36-й пяхотнай дывізіяй. З 4 верасня 1913 года начальнік Ваеннай акадэміі.
Пры мабілізацыі 2 жніўня 1914 года пераведзены ў дзеючую армію і атрымаў у камандаванне XVIII рэзервовы корпус. Удзельнічаў у баях на Заходнім фронце, у тым ліку ў Шампані ў 1915 годзе і ў Вердэнскай бітве 1916 года. 5 мая 1917 года прызначаны камандуючым 11-й арміяй на Заходнім фронце. Кіраваў дзеяннямі арміі да яе расфармавання ў снежні 1918 года. 31 студзеня 1919 года выйшаў у адстаўку.
13 кастрычніка 1915 года ўзнагароджаны ордэнам Pour le Mérite.