wd wp Пошук: ⬜

Краснапрэсненская набярэжная

Краснапрэсненская набярэжная (да 1940 — Прэсненская набярэжная) — набярэжная на левым беразе Масквы-ракі у Прэсненскам раёне Цэнтральнай адміністрацыйнай акругі горада Масквы. Праходзіць пад мастамі Баграціён і Наваарбацкі. З’яўляецца працягам 4-га Чырвонагвардзейскага завулка, пераходзіць у Смаленскую набярэжную. На набярэжную выходзяць Выставачны і Глыбокі завулкі, вуліцы 1905 г. і Мікалаева. Набярэжная збудаваная з зборнага жалезабетона, абліцаванага гранітам.

Паходжанне назвы

Набярэжная атрымала сваю назву ў 1940 годзе ў памяць збройнага паўстання 1905 г.. Раней называлася Прэсненскай набярэжнай па мясцовасці Прэсня.

Гісторыя

Краснапрэсненская набярэжная паўстала ў 60-70-х гадах XVIII стагоддзя. У канцы XVIII стагоддзя ў мясцовасці «Тры гары» была пабудавана Прохараўская мануфактура (цяпер Трохгорная мануфактура). У 1965—1979 на набярэжнай быў пабудаваны Дом Саветаў РСФСР (цяпер Дом Урада Расійскай Федэрацыі).

У цяперашні час на Краснапрэсненскай набярэжнай вядзецца актыўнае будаўніцтва Маскоўскага Міжнароднага Дзелавога Цэнтра (ММДЦ) Масква-Сіці.

У лістападзе 2011 года Дэпартамент будаўніцтва Масквы прыступіў да падаўжэння Краснапресненскай набярэжнай у заходнім кірунку.[1]

Цікавыя будынкі і збудаванні

• № 2 — Дом Саветаў РСФСР (1965—1979), цяпер — Дом Урада Расійскай Федэрацыі
• № 2/1 — паміж Глыбокім завулкам і вуліцай Мікалаева на набярэжную выходзіць фасад жылога дома, пабудаванага ў пачатку 1950-х гадоў па праекце архітэктара І. Лавейка. Першапачаткова меркавалася, што дом стане часткай вялізнага жылога комплексу, які павінен быў заняць большую частку тэрыторыі, на якой стаіць сучасны Дом урада Расійскай Федэрацыі[2].
• № 6 — Інвестыцыйна-фінансавая група «КапиталЪ»
• № 10, стар. 1, 6, 7 — Электрычная станцыя фабрыкі «Трохгорная мануфактура», цяпер — ГТ-ЦЭЦ Энерга:

* Галоўны корпус з турбінным і кацельнях аддзяленнямі і вежай хімічнай водаачысткі (1925—1928, архітэктар М. Бабіцкі, інжынер А. Сарокін)[3] [4]; * Разгрузны хлеў (1954—1955, архітэктар З. Розенфельд, цяпер — Цэнтр міжнароднага гандлю

• № 14 — Выставачны комплекс (1972—1979, архітэктары М. Пасохін, Б. Хор, Л. Котавай, Н. Шретер і інш.), цяпер — Экспацэнтр
• № 16 — Гандлёва-пешаходны мост «Баграціён» (1997 г., архітэктар Б. Хор, канструктар В. Трауш)
• № 16, стар. 13 — ДУП горада Масквы «Цэнтр-Сіці»
• Храм Серафіма Сароўскага.

Транспарт

У 50 м ад пачатку набярэжнай — станцыя метро Выставачная, 600 м ад канца набярэжнай — Смаленская. Па ўчастку набярэжнай паміж вуліцай Мікалаева і плошчай Свабоднай Расіі ёсць аўтобус па маршруце нумар 4. Таксама ёсць па набярэжнай аўтобус № 243.

Зноскi

1. ↑ IRN.RU: У Маскве прыступілі да падаўжэння Краснапрэсненскай набярэжнай
2. ↑ Рагачоў А. В. Праспекты савецкай Масквы. Гісторыя рэканструкцыі галоўных вуліц горада. 1935-1990 гг.. — 2015. — С. 296. — 448 с. — ISBN 978-5-227-05721-1.
3. ↑ Васільеў Н. Ю., Евстратова М. В., Аўсяннікава Е. Б., Панін О. А. Архітэктура авангарду. Другая палова 1920-х - першая палова 1930-х гадоў. — М.: С. Э. Гардзееў]], 2011. — С. 242. — 480 с.
4. ↑ Помнікі Масквы савецкай на карце горада // Маскоўскае спадчына. — 2014. — № 6 (36). — С. 18-21.

Тэмы гэтай старонкі (4):
Катэгорыя·Артыкулы пра вуліцы Масквы без ілюстрацый на Вікісховішчы
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Вуліцы паводле алфавіта
Катэгорыя·Вуліцы Масквы