Кранавы пуць — канструкцыя, якая ўспрымае і перадае кранавыя нагрузкі на грунтавую апору і якая забяспечвае бяспечную працу крана на ўсім шляху яго руху.
Кранавыя пуці, у залежнасці ад тыпу грузападымальнага крана і яго канструкцыі, падраздзяляюцца на два асноўных віды:
Жалезабетонная апора (без рэек)
Падкранавы пуць
Падкранавы пуць уключае:
Ніжняя будова ўключае водаадводныя канавы і земляное палатно з ахоўным пластом (пры яго наяўнасці). У склад верхняй будовы ўваходзяць падсыпка з баластным пластом, рэйкі, апорныя элементы, а таксама прамежкавыя і стыкавыя сцяжкі і мацаванні.
Падкранавы пуць ўкладваецца, як правіла, уздоўж доўгага боку аб’екта, які будуецца,[1] і ўяўляюць спланаваную пляцоўку з выкладзенымі на ёй рэйкамі даўжынёй 12,5 м (тыпу Р-38, Р-43, Р-50, Р-65 або Р-70)[2].
Рэйкі могуць ўкладвацца на металічныя, бетонныя і жалезабетонныя, а таксама драўляныя (аналагічныя чыгуначным) шпалы або паўшпалы. У выпадку кладкі на бетонных і жалезабетонных апорах, шпалы могуць не выкарыстоўвацца. Мацаванне шпал да рэек вырабляецца пры дапамозе г. зв. мыліц, альбо шляхавых шурапаў з прыціскамі[3].
Падоўжны ўхіл землянога палатна ніжняй будовы павінен быць у межах ад 0.002 да 0.004, а папярочны — ад 0.008 да 0.010.
На падкранавых пуцях не выкарыстоўваюцца стрэлачныя пераводы. Перасякацца пуці ў адным узроўні могуць, часам у месцы перасячэння ставяць паваротны круг для перамяшчэння крана. Для пераводу крана на больш высокі або нізкі ўзровень выкарыстоўваюць злучальны пуць і лябёдку. Ухіл злучальнага пуці да 0.050, пераклад доўжыцца каля 2-5 гадзін.
Гэты раздзел артыкула яшчэ не напісаны. Паводле задумы аднаго з удзельнікаў Вікіпедыі, на гэтым месцы павінен размяшчацца спецыяльны раздзел. Вы можаце дапамагчы праекту, напісаўшы гэты раздзел. |
Пуці, выкладзеныя на адной вышыні, прымяняюцца ў вежавых, маставых, казлавых, партальных, кансольных і стэлажных кранах, кранах-штабелерах і ў перасоўных электрычных талях, а рознавышынныя — у паўкозлавых.