wd wp Пошук: ⬜

Коракс

Коракс (стар.-грэч.: Κόραξ) — сіцыліяц, пасля смерці Гіерона I і выгнання Фрасібула з Сіракузаў (467 да н.э.), дзякуючы сваёй прамоўніцкаму таленту, стаў на чале кіравання рэспублікай.

Пазней, пакінуўшы ўдзел у грамадскіх справах, адкрыў школу красамоўства. Ён і яго вучань Тысій звычайна завуцца вынаходнікамі рытарычнага мастацтва ў грэкаў. Коракс лічыцца таксама першым пісьменнікам, які пісьмова вытлумачыў правілы рыторыкі. Яго праца (Τέκνη), якая служыла ўзорам для наступных пакаленняў, да нас не дайшла. Была выказана здагадка, што яму належыць захаваная сярод сачыненняў Арыстоцеля «Rhetorica ad Alexandrum».

Зноскі

Літаратура

Дёмин Р. Н. Дэн Си, Гунсунь Лун, сицилийские риторы и школьный курс истории философии // Универсум платоновской мысли. Двадцать четыре века платонизма: традиции и инновации в истории древнейшей европейской философской школы. Материалы XI Платоновской конференции. СПб., 2003. С. 48 −57.
Kennedy G.A. The earliest rhetorical handbooks // American Journal of philology. V.80 (1959), p.169-178.

Гл. таксама

Кракадыліт — вядомы сафізм Коракса

Пры напісанні гэтага артыкула выкарыстоўваўся матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Ефрона (1890—1907).