Класіфікацыя кліматаў Кёпена

Трэба выправіць арфаграфію ў артыкуле!

Магчыма гэты машынны пераклад або выкарыстанне ненарматыўнага правапісу ці лексікону. Для спраўджэння існуюць адмысловыя праграмы.

Класіфікацыя кліматаў Кёпена — адна з найбольш распаўсюджаных сістэм класіфікацыі тыпаў клімату.

Класіфікацыя была распрацавана рускім кліматалогіі Уладзімірам Пятровічам Кёпеном ў 1900 годзе (з некаторымі далейшымі зменамі ў 1918 і 1936 гадах, зробленымі ім самім).

Яна грунтуецца на канцэпцыі, у адпаведнасці з якой найлепшым крытэрам тыпу клімату з’яўляецца тое, якія расліны растуць на дадзенай тэрыторыі ў натуральных умовах[1].

Класіфікацыя заснавана на ўліку рэжыму тэмпературы і ападкаў. Намячаецца 5 тыпаў кліматычных зон, а менавіта:

А — вільготная трапічная зона без зімы;

B — дзве сухія зоны, па адной у кожным паўшар’і;

C — дзве умерана цёплыя зоны без рэгулярнага снежнага покрыва;

D — дзве зоны барэальнага клімату на мацерыках з рэзка выяўленымі межамі зімой і летам;

Ε — дзве палярныя вобласці снежнага клімату.

Мяжы паміж зонамі праводзяцца па пэўным ізатэрм самага халоднага і самога цёплага месяцаў і па суадносінах сярэдняй гадавой тэмпературы і гадавога колькасці ападкаў пры ўліку гадавога ходу ападкаў. Ўнутры зон тыпаў А, C і D адрозніваюцца кліматы з сухой зімой (w), сухім летам (s) і раўнамерна вільготныя (f). Сухія кліматы па суадносінах ападкаў і тэмпературы дзеляцца на кліматы стэпаў (BS) і кліматы пустыняў (BW), палярныя кліматы - на клімат тундры (ЕТ) і клімат вечнага (пастаяннага) марозу (EF).

Такім чынам, атрымліваецца 11 асноўных тыпаў клімату (гл. ніжэй). Для далейшай дэталізацыі ўводзяцца 23 дадатковых прыкметы і адпаведныя індэксы (а, b, c, d і т. д.), Заснаваныя на дэталях ў рэжыме тэмпературы і ападкаў. Многія тыпы кліматам па класіфікацыі кліматам Кёпена вядомыя пад назвамі, звязанымі з характэрнай для дадзенага тыпу расліннасцю.

Літарныя абазначэння для кліматычную класіфікацыі Кёпена (назвы могуць паўтарацца, так як схема Кёпена не супадае з пасавай схемай):

A — трапічны і экватарыяльны;

B — сухі, субэкватарыяльны, трапічны;

C — умераны, субтрапічны і кантынентальны;

D — кантынентальны, субарктычны (барэальныя);

E — палярны, субарктычны, арктычнае;

Af — клімат трапічных лясоў;

Aw — клімат саван;

BS — клімат стэпаў;

BW — клімат пустыняў;

Cs — клімат умерана цёплы з сухім летам (міжземнаморскі);

Cw — клімат умерана цёплы з сухой зімой;

Cf — клімат умерана цёплы з раўнамерным увільгатненнем;

Ds — клімат умерана халодны з сухім летам;

Dw — клімат умерана халодны з сухой зімой;

Df — клімат умерана халодны з раўнамерным увільгатненнем;

ЕТ — клімат тундры;

EF — клімат пастаяннага марозу.

Дадатковыя літары (трэцяя для самога гарачага, чацвёртая для самога халоднага месяца ў годзе):

i — самы моцны спякота: 35 °C і вышэй;

h — вельмі горача: 28 - 35 °C;

a — горача: 23 - 28 °C;

b — цяпло: 18 - 23 °C;

l — сярэдне: 10 - 18 °C;

k — халаднавата: 0 - 10 °C;

o — холадна: −10 … 0 °C;

c — вельмі холадна: −25 … −10 °C;

d — пакутліва холадна: -40 … −25 °C;

e — вечная мерзлата: −40 °C і ніжэй.

Напрыклад:

BWhl (Асуан, Егіпет) - пустынны клімат з тэмпературай ліпеня 28 - 35 °C, студзеня 10-18 °C;

Dfbo (Масква, Расія) — умерана-халодны (кантынентальны) з тэмпературай ліпеня 18-23 ° C, студзеня −10 … 0 °C;

Cshk (Анталія, Турцыя) — міжземнаморскі клімат з тэмпературай ліпеня 28 - 35 °C, студзеня 0 - 10 °C.

Класіфікацыя кліматаў Кёпена

Гл. таксама

Зноскі

Спасылкі