Касетны скандал (укр.: Касетний скандалКасетний скандал, «Кучмагейт») — гучны грамадска-палітычны скандал, які ўзрушыў кіраўніцтва Украіны ад 28 лістапада 2000 года і дестабилизировавший яго палітычную функцыянальнасць на доўгі час. Адгалоскі скандалу ў краіне адчуваюцца да гэтага часу і перыядычна ўзнікаюць падчас чарговых парламенцкіх і прэзідэнцкіх выбараў у краіне. Штогод прэса і іншыя СМІ таксама адзначаюць своеасаблівую гадавіну скандалу.
28 лістапада 2000 года лідар Сацыялістычнай партыі Украіны Аляксандр Мароз апублікаваў ўтрыманне магнітафоннай запісу, нібыта патаемна зробленай у асабістым кабінеце прэзідэнта Леаніда Кучмы.
Аўдыёзапіс зрабіла на ўкраінскае грамадства эфект бомбы, якая выбухнула, бо, як сцвярджалася, сведчыла аб гучных злачынствах, да здзяйснення якіх былі датычныя тагачасны прэзідэнт Украіны Леанід Кучма і яго набліжаныя. У прыватнасці, у адным з фрагментаў чалавек з голасам, падобным на голас Леаніда Кучмы, аддаваў недвухсэнсоўны загад чалавека з голасам, падобным на голас тагачаснага міністра ўнутраных спраў Украіны Юрыя Краўчанкі, ліквідаваць вядомага на Украіне апазіцыйнага журналіста Георгія Гангадзэ (які прапаў без вестак незадоўга да апублікавання аўдыёзапісы). На плёнках таксама нібыта запячатана ціск прэзідэнта і яго набліжаных на іншых палітыкаў і журналістаў краіны.
Як стала вядома пазней, аўдыёзапіс размоў прэзідэнта ўручыў Аляксандру Марозу былы маёр дзяржаўнай аховы Мікалай Мельнічэнка. Сам ён знік, а праз некаторы час высветлілася, што яшчэ да апублікавання аўдыёзапісы, пры ўдзеле супрацоўнікаў амбасады ЗША на Украіне, а таксама прадпрымальніка і публіцыста Уладзіміра Цвиля, Мельнічэнка быў таемна перапраўлены ў ЗША, дзе атрымаў у красавіку 2001 года палітычны прытулак. Па словах Мельнічэнка, агульная працягласць зробленых ім запісаў размоваў кіраўніка дзяржавы склала 300 гадзін. Магчымасць аудиомонтажа і дачыненне супрацоўнікаў розных спецслужбаў, у тым ліку замежных, да ўзнікнення скандалу ацэньваецца экспертамі як мінімум неадназначна.
Па стане на 2015 год сапраўднасць галасоў на «плёнках Мельнічэнка» дакладна не ўстаноўлена.