Калеб Кушынг (англ.: Caleb Cushing; 17 студзеня 1800 — 2 студзеня 1879) — амерыканскі дзяржаўны дзеяч.
Сын багатага караблебудаўнікі з штата Масачусэтс. У 13 гадоў паступіў у Гарвардскі універсітэт, скончыў яго ў 17-гадовым узросце, з 1824 займаўся юрыдычнай практыкай. У 1825—1834 (а таксама і ў далейшым у розныя гады) быў дэпутатам кангрэса штата з перапынкам у 1829—1831 — гэтыя гады Кушынг правёў у Іспаніі, прысвяціўшы затым гэтаму падарожжу кнігу «Успаміны пра Іспанію» (англ. «Reminiscences of Spain», 1833).
У 1835 пачынаецца кар’ера Кушынга як федэральнага палітыка. У 1835—1843 ён сенатар. У 1843—1845 надзвычайны і паўнамоцны амбасадар ЗША ў Кітаі (ў 1844 заключыў першы дзяржаўны дагавор паміж ЗША і Кітаем). У 1853—1857 Генеральны пракурор ЗША. У далейшым Кушынг выконваў шэраг складаных дыпламатычных місій, у тым ліку быў удзельнікам дэлегацыі ЗША на перамовах у Калумбіі аб пракладцы Панамскага канала (1868) і на пасяджэнні міжнароднага трыбунала ў Жэневе па справе «Алабамы» (1871). Нарэшце, у 1874—1877 Кушынга быў надзвычайным і паўнамоцным паслом ЗША ў Іспаніі.
Юрыдычны і дыпламатычны вопыт Кушынга быў вялікі, але яго палітычная пазыцыя заўсёды адрознівалася непаслядоўнасць: так, падчас Грамадзянскай вайны ён падтрымаў Поўнач, хоць да гэтага выступаў супраць адмены рабства. Менавіта вядомая непасьлядоўнасьць Кушынга выклікала недавер да яго шматлікіх амерыканскіх палітыкаў, у выніку чаго ён не быў ў 1874 зацверджаны на пасаду суддзі Вярхоўнага суда ЗША.
Акрамя згадвальных Іспанскіх успамінаў, Кушынгу належыць яшчэ некалькі кніг, у тым ліку «Агляд апошняй рэвалюцыі ў Францыі» (англ. «Review of the late Revolution in France», 1833) і кніга пра Вашынгтонскім дагаворы (англ. «The Treaty of Washington», 1873).