Казімір Пратасевіч (польск.: Kazimierz Protassewicz; 1896—1949) — дзяржаўны дзеяч Польскай Рэспублікі, падпольшчык у гады Другой сусветнай вайны.
Паходзіў з беларускага шляхецкага роду Пратасевічаў. Меў брата Зыгмунта[ru] (1899—1991), грамадзянскага інжынера.
Быў рэферэндарам у Віленскім ваяводскім урадзе, а затым са жніўні 1929 г. пераведзены на пасаду рэферэндара ў старостве Пастаўскага павета[1]. У 1931 годзе быў старшынёй Федэрацыі польскіх саюзаў абаронцаў Айчыны[ru] ў Пастаўскім павеце[2].
Да мая 1936 г. займаў пасаду гарадскога старосты ў Львове[3][4][5]. Звальненне адбылося пасля беспарадкаў у горадзе[pl][6]. У 1936—1939 гадах выконваў функцыі старосты Маладзечанскага павета[7][8][9][10].
У 1936 годзе быў старшынёй праўлення спартыўнага клуба Погань Львоў[be-x-old], у тым ліку яго футбольнай секцыі[11].
У гады Другой сусветнай вайны дзейнічаў у падполлі. Пад псеўданімам «Сокал» (польск.: Sokół). Выконваў абавязкі кіраўніка аддзела бяспекі Акруговай дэлегатуры (прадстаўніцтва) ўрада Вільня[pl] з чэрвеня 1943 г. па снежань 1944 г., калі быў арыштаваны НКУС[12][13].
Быў у шлюбе з Яаннай Лысак.