wd wp Пошук: ⬜

Жасін Вердагер

Жасін Вердагер-і-Сантана (катал.: Jacint Verdaguer i Santaló, вымаўленне літаратурнай каталонскай мовай [ʒə’sin bəɾðə’ɡe], 17 мая 1845, Фулгаролас — 10 чэрвеня 1902, муніцыпалітэт Бальбідрэра, цяпер раён Барселоны) — адзін з самых вядомых каталаномоўных паэтаў перыяду рамантызму і «Ранашэнсы» — нацыянальнага каталонскага адраджэння XIX — пач. XX ст., «Цар паэтаў Каталоніі» катал.: Príncep dels poetes catalans)[6]. .

У каталонскіх краінах вядомы таксама пад імем «Айцец Сінці Вердагер» (кат. Mossèn Cinto Verdaguer), бо Жасін Вердагер быў святаром.

Біяграфія

17 мая 1845 — нарадзіўся ў муніцыпалітэце Фулгаролас, раён Асона, Каталонія. Бацькамі былі Жузэп Вердагер-і-Урдэш (1817-1876 гг.) і Жузэп Сантана-і-Планас (1819 — 1871 г.г.). Жасін быў трэцім дзіцем у сям’і з 8 дзецьмі, з якіх выжыла толькі трое. Да 11 гадоў вёў сярэдняе жыццё звычайнага дзіцяці, быў развіты фізічна, рэлігійнасцю не адрозніваўся.
1856 (11 гадоў) — паступіў у рэлігійнай семінарыі ў горадзе Бік.
1863 (18 гадоў) — пачынае працаваць прыватным настаўнікам у пасёлку Кан-Тона, зараз муніцыпалітэт Кальдатэнас, гарадскі раён Сан-Марці-дэ-Рыудаперас.
1865 (20 гадоў) — прымае ўдзел у паэтычным спаборніцтве «Жокс Флуралс» (літаральна «Кветкавыя гульні») у Барселоне, выйграе 4 прыза.
1866 (21 год) — выйграе яшчэ 2 разы ў паэтычных спаборніцтвах «Жокс Флуралс».
1870 (25 гадоў) — пасвечаны ў святара біскупам Люісам Журдэнам 24 верасня ў горадзе Бік. У кастрычніку Жасін служыць сваю першую iмшу пад шатамі Святога Георгія. На наступны дзень Жасін служыць сваю другую імшу пад шатамі Святога Францыска.
1873 (28 гадоў) — апублікавана твор Жасіна Вердагера «Страсць Госпада нашага Ісуса Хрыста» (катал.: Passió de Nostre Senyor Jesucrist). Падарожжа ў Паўночную Каталоні.. Там упершыню ў жыцці Жасін ўбачыў гару Канігу, якая з’яўляецца адным з сімвалаў Каталоніі. У снежні становіцца карабельным святаром на судне «Трансатлантычнай кампаніі».
1876 (31 год) — падчас рэйса з Кубы ў Іспанію на караблі «Ciudad Condal» Жасінт Вердагео заканчвае сваю выдатную паэму «Атлантыда» (катал.: L’Atlàntida).
1877 (32 гады) — журы «Жокс Флуралс» за паэму «Атлантыда» дае Жасіну прэмію правінцыі Барселона.
1878 (33 гады) — падарожжа ў Рым. Сустрэча з Папам рымскім Львом XIII, на якой згадвалася паэма «Атлантыда».
1880 (35 гадоў) — выйграў тры прэміі «Жокс Флуралс», абвешчаны Mestre en Gai Saber (даслоўна, «знаўца вясёлых ведаў»). Публікацыя кнігі «Мансерат» (катал.: Montserrat).
1883 (38 гадоў) — напісаў «Оду Барселоне». Гарадскі савет Барселоны на грамадскія сродкі выдае твор накладам 100 тыс. асобнікаў.
1886 (41 год) — 21 мая 1886 біскуп Мургадас (катал.: Morgades) у Рыпольскам манастыры абвяшчае Жасін Вердагера «Паэтам Каталоніі». Апублікаваная паэма «Канігу», прысвечаную Рэканкісце. Жасін наведвае Святую зямлю.
1893 (48 гадоў) - завяршае напісанне трылогіі «Дзіця Ісус» (катал.: Jesús Infant).
1894 (49 гадоў) — напісаныя кнігі «Кусты руж, якія квітнеюць круглы год» (катал.: Roser de tot l’any) і «Пажаданні добрага святара» (катал.: Veus del bon pastor).
1902 (57 гадоў) — пераязджае з вул. Араго ў Барселоне ў суседні гарадок Бальбідрэра (цяпер адзін з кварталаў Барселоны). Памірае 10 чэрвеня 1902 ў 17:50.

Выбраныя працы

L’Atlàntida (Atlantis, 1876)
Idil·lis i cants místics (Idylls and Mystic Songs, 1879)
Montserrat (1880, 1899)
A Barcelona (“To Barcelona”, 1883)
Caritat (Charity, 1885)
Canigó (1886)
Sant Francesc (Saint Francis, 1895)
Flors del Calvari (Flowers of Calvary, 1896)

Спасылкі

Фундацыя «Жасін Вердагер». (катал.) , (англ.) , (ісп.) , (ірл.) , (фр.) , (ням.)
Тэкст паэмы «Атлантыда». (катал.)
Выбраныя паэтычныя творы Жасіна Вердагера Архівавана 29 чэрвеня 2010.. (катал.)
Кароткі агляд сюжэту паэмы «Атлантыда» Архівавана 29 чэрвеня 2010.. (катал.)
Верш «Эмігрант»(недаступная спасылка). (катал.)
Каталонская літаратура ў Расіі. (руск.)
«Из каталонской поэзии», уклали З.Плавскін та Вс.Багно, худож. В.Бегиджанов. — Л.: Худож. лит., 1984. — 232 стор. (руск.)
Отрывок из «Атлантиды», пераклала М.І.Ливероўская, «Записки Неофилологического Общества при Ими. С.-Петербург. Ун-те». — Спб., 1910. — Вип. 4. — стор. 154—156. (руск.)
«Дон Джауме на Сан-Джеронимо», «Sum vermis», «Марина», «Скала Дьявола», «Розалия», «Калиновый цветок», «Зачем поют матери», пераклад М.Квяткоўськай, «Из каталонской поэзии». — Л., 1984. — стор. 98—110. Про Жасіна Бардаге. (руск.)
Богданович Л.А., «Великий певец Каталонии», видання «Семья». — М., 190:. — 15 сент.,№ 37. — С. 4—5; 22 сент., № 38. —С. 10—11.— Подпись: Л.А.Б., Эльбе. Пра Ж. Вердагера у сувязі з яго смерцю: апісанне жыцця і творчасці. (руск.)
«Из дебрей Испании», видання «Мир божий». — Спб., 1902. — № 7. — С. 49—51 (2-я паг.). Біяграфічныя дадзеныя пра Ж. Вердагера ў сувязі з яго смерцю. (руск.)
Вердагер-и-Сантало, Жасинто, «Краткая литературная энциклопедия». — М., 1962. — Т. 1. — Стб. 922—923. (руск.)

Зноскі

1 2 Jacint Verdaguer // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
1 2 3 4 Jacint Verdaguer Santaló // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
↑ LIBRIS — 2013. Праверана 24 жніўня 2018.
↑ https://datos.gob.es/es/catalogo/e00123904-autores-espanoles-en-dominio-publico-fallecidos-desde-1900
↑ Жузэп Торас-і-Бажас, каталонскі епіскап канца XIX — пачатку XX ст.