Дзяржаўны ўніверсітэт інфраструктуры і тэхналогій — украінская дзяржаўная вышэйшая навучальная ўстанова транспартнага профілю са статусам універсітэта, якая знаходзіцца ў Кіеве.
Дзяржаўны універсітэт інфраструктуры і тэхналогій створаны ў лютым 2016 года шляхам зліцця двух вышэйшых навучальных устаноў — Дзяржаўнага эканоміка-тэхналагічнага ўніверсітэта транспарту і Кіеўскай дзяржаўнай акадэміі воднага транспарту імя гетмана Пятра Канашэвіча-Сагайдачнага.
Карані навучальнай установы сягаюць 1898 года, калі была пачата падрыхтоўка інжынераў-чыгуначнікаў у КПІ. Гэта была першая кузня кадраў для чыгуначнага транспарту ў Кіеве на мяжы ХІХ—ХХ ст. Першы выпуск інжынераў-чыгуначнікаў адбыўся ў 1903 годзе. Акрамя таго, у верасні 1909 быў адкрыты Чыгуначны аддзел Кіеўскіх вышэйшых камерцыйных курсаў з тэхнічнымі навукамі і «эканоміяй шляхоў зносін», а з чэрвеня 1912 ён атрымаў статус вышэйшай навучальнай установы і быў перайменаваны ў Кіеўскі камерцыйны універсітэт. З 1922 года ў складзе КПІ існаваў факультэт інжынераў шляхоў зносін, які рыхтаваў спецыялістаў для сухапутнага і воднага транспарту, а ў створаным пазней Інстытуце шляхоў зносін функцыянавалі факультэты па падрыхтоўцы спецыялістаў як для дарог, так і для водных шляхоў.
У 1929 годзе Народны Камісарыят асветы УССР арганізаваў у Кіеве Інстытут інжынераў шляхоў зносін у складзе пяці факультэтаў. Праз год ён быў рэарганізаваны і ў выніку з 1930 года пачалі працаваць 5 асобных вышэйшых навучальных устаноў:
Кіеўскі інстытут інжынераў транспарту ў 1934 годзе быў аб’яднаны з Харкаўскім інстытутам інжынераў чыгуначнага транспарту. З 1951 года быў створаны вучэбна-кансультацыйны пункт Усесаюзнага завочнага інстытута інжынераў чыгуначнага транспарту. І толькі 14 ліпеня 1966 года быў арганізаваны філіял Харкаўскай дзяржаўнай акадэміі чыгуначнага транспарту ў Кіеве. А ў 1968 годзе ў Кіеўскім філіяле была адноўлена спецыяльнасць «Эканоміка і арганізацыя чыгуначнага транспарту».
Кіеўскі філіял Харкаўскай дзяржаўнай акадэміі чыгуначнага транспарту ў 1995 годзе спачатку стаў Кіеўскім інстытутам чыгуначнага транспарту, а ў 2001 годзе атрымаў статус самастойнага ўніверсітэта. З 2007 па 2016 гады ён называўся Дзяржаўным эканоміка-тэхналагічным універсітэтам транспарту.
ВНУ водна-транспартнага профілю ў Кіеве сваё паходжанне выводзіць з 1912 года — з часу заснавання на сродкі Саюза суднаходства Кіеўскага рачнога вучылішча першага разраду Міністэрства шляхоў зносін Расійскай імперыі. Вучылішча пачалося з невялікай бібліятэкі, макетаў рачных судоў, макета паравой машыны і чатырох дзясяткаў парт. У пасляваенны час у Кіеве адкрыўся факультэт Ленінградскага інстытута воднага транспарту для падрыхтоўкі спецыялістаў-воднікаў вышэйшай кваліфікацыі, які пазней стаў Інстытутам воднага транспарту Адэскай марской акадэміі. Завяршыўся ж працэс фарміравання ВНУ воднага транспарту таксама пасля здабыцця незалежнасці Украіны, калі на базе Кіеўскага рачнога вучылішча, Інстытута воднага транспарту і суднабудаўнічага тэхнікума ў 1998 годзе была арганізавана самастойная вышэйшая навучальная ўстанова — Кіеўская дзяржаўная акадэмія воднага транспарту, якой у 2003 годзе было прысвоена імя выбітнага ўкраінскага гетмана-флатаводца Пятра Канашэвіча-Сагайдачнага.