Дамаскінаж (фр.: damasquinage), або ал’агеміна[1] (італ.: all’agemina) — у ювелірнай справе мастацтва рабіць насяканні на метале іншым металам; сярэдняе паміж скульптурай і гравіроўкай; насяканне залатых, срэбных узораў на стальных вырабах[2]
Гэтая дэкаратыўна-мастацкая тэхніка была завезена ў Італію ў XV стагоддзі з Персіі, яе сталіцы Дамаска; адсюль яе французская назва.
Ажэнкур(руск.) бел. прадставіў ўзор італьянскай ал’агеміна («Жывапіс», ліст. 168[3]) у малюнку галоўкі «эола» з ускудлачанымі валасамі, на залатой пласцінцы; валасы былі зроблены срэбнымі ніткамі; ў іншых частках малюнка золата. Апісаны асобнік складаў упрыгожванне кубачка і знаходзіўся ў зборы абата Маўра Боні (Mauro Boni), падрабязна апісаў сваю рэдкасць у «Memorie per servire alla storia letteraria per l’anno 1799», семестр II, частка I.
На гэтую тэму была напісана дысертацыя абата Франчэсконі(італ.) бел. «Illustrazione di un’Urnetta lavorata All’ Agemina» (Венецыя, 1800).