Дактылі́чная ры́фма — від рыфмы, у якой націск падае на трэці ад канца склад сугучных словаў. Яна сустракаецца ў беларускай паэзіі ўсіх часоў, хоць у старажытны перыяд выкарыстоўвалася значна радзей, чым у сучаснай вершатворчасці. Па частаце ўжывання гэтая рыфма знаходзіцца на трэцім месцы — пасля жаночай і мужчынскай. Вось прыклады дактылічнай рыфмы:
Антон мало́дзенькі Піў мёд сало́дзенькі. Прыкаціўся к бо́чачцы, Яшчэ трошкі хо́чацца. (Народная песня). Дактылічная рыфма часцей выкарыстоўваецца не самастойна, а ў спалучэнні з жаночай і мужчынскай, што робіць рытміка-інтанацыйны малюнак вершаванага твора больш разнастайным.