Грузія і Еўрапейскі саюз ужо доўгі час падтрымліваюць інтэнсіўныя дружалюбныя адносіны, якія заснаваны на жаданні Грузіі стаць членам Еўрапейскага саюза. Выразнага плана па прыёме гэтай краіны ў ЕС не існуе. Грузія з’яўляецца асацыяваным членам Еўрасаюзу, акрамя таго, краінай-членам РадыЕўропы і ўдзельнічае ў такіх праграмах ЕС, як Еўрапейская палітыка суседства (ENP), Еўракантроль і TRACECA (Transport Corridor Europe-Caucasus-Asia).
Па стане на студзень 2021 года Грузія рыхтуецца афіцыйна падаць заяўку на сяброўства ў ЕС у 2024 годзе для ўступлення ў Еўрапейскі Саюз у 2030-х гадах.[1][2]
Пасля здабыцця Грузіяй дзяржаўнай незалежнасці ў 1991 годзе і з прыходам да ўлады ў гэтай закаўказскай рэспубліцы прэзідэнта Міхаіла Саакашвілі яе ўрадам былі дакладна вызначаны прыярытэты дзяржаўнай палітыкі, якія накіраваны на стварэнне як мага больш цесных адносін з краінамі Захаду, у першую чаргу з ЗША і Еўрапейскім саюзам. Падчас сваёй першай прамовы перад Еўрапейскім парламентам у 2006 годзе ў Страсбургу Саакашвілі выказаўся на карысць ўступлення сваёй краіны ў ЕС. Як заявіў грузінскі прэзідэнт, Грузія — старажытная еўрапейская краіна, якая «за апошнія 3 года ператварылася з пост-савецкага хаосу ў дэмакратыю з рынкавай эканомікай».[3]
Пасля вайны ў Паўднёвай Асеціі ў 2008 годзе збліжэнне Грузіі і ЕС прыкметна замарудзілася. Міхаіл Саакашвілі абвінаваціў Еўрапейскі саюз у тым, што Супольнасць не ўспрымала сур’езна і ніяк не рэагавала на яго папярэджання з нагоды канцэнтрацыі расейскіх войскаў на межах з Грузіяй. 15 верасня 2008 года Еўрапейскі саюз прыняў рашэнне адправіць у раён збройнага канфлікту з грузінскай боку групу назіральнікаў за выкананнем умоў перамір’я і спынення агню. Двума тыднямі пазней пачалася аператыўная фаза «Місіі назіральнікаў Еўрапейскага саюза» (European Union Monitoring Mission, EUMM) у Грузіі. На Каўказ былі адпраўлены 200 назіральнікаў ЕС з 22 дзяржаў супольнасці. Нягледзячы на тое, што ваенны канфлікт паміж Грузіяй і Расеяй адсунуў магчымае ўступленьне гэтай краіны ў Еўрапейскую супольнасць на нявызначаную будучыню, ЕС па-ранейшаму працягвае ўмацоўваць адносіны з гэтай дзяржавай, у 2009 годзе Брусэль з гэтай мэтай стварае праграму Усходняе партнёрства, прызначаную для аказання дапамогі Грузіі і пяці іншым былым савецкім рэспублікам.
У маі 2010 года кіраўнік прадстаўніцтва Еўрасаюза ў Расіі Фернанда Валенсуэла заявіў, што ў агляднай перспектыве далучэння Грузіі да Еўрасаюзу не будзе.[4] У кастрычніку 2011 года Міхаіл Саакашвілі прыбыў у Парыж па запрашэнні прэзідэнта Францыі, дзе прэзідэнт Нікаля Сарказі яшчэ раз падтрымаў еўраінтэграцыю Грузіі і паабяцаў грузінскаму калеге дамагчыся ад Еўрасаюза хутчэйшага пачатку перамоваў з Грузіяй па дагмовах аб асацыяцыі з ЕС.[5] Па завяршэнні прэзідэнцкіх выбараў у Грузіі ў кастрычніку 2013 года Міхаіл Саакашвілі адправіўся з візітам у Брусель, дзе правёў сустрэчы з лідарамі шэрагу краін ЕС па пытаннях еўраінтэграцыі.[6] На пытанне аб спадчыне Саакашвілі кіраўнік Еўракамісіі адказаў — «За дзесяць гадоў гэтая краіна стала мацней, сучасней і, спадзяюся, дэмакратычней. Давайце набліжаць яе да Еўрапейскага саюзу».[7]
У ходзе візіту еўракамісара па энергетычных пытаннях Гюнтэра Атынгера у Тбілісі ў лютым 2014 года было абвешчана аб уступленні Грузіі ў арганізацыю «Энергетычнае аб’яднанне» Еўропы прыкладна праз шэсць-восем месяцаў па завяршэнні перамоваў. Мэтай арганізацыі «Энергетычнае аб’яднанне» з’яўляецца стварэнне канкурэнтаздольнага і празрыстага рынку, які будзе абапірацца на дырэктывы ЕС і прынцыпы Хартыі энергетычнага аб’яднання. Канчатковай мэтай арганізацыі з’яўляецца эфектыўная інтэграцыя з энергетычным рынкам ЕС.[8]
24 сакавіка 1992 год — Грузія становіцца членам АБСЕ — Арганізацыя па бяспецы і супрацоўніцтву ў Еўропе.[9]
4 верасня 1992 год — да членаў-акцыянерам банка ЕБРР далучаецца Грузія (30010 тыс. еўра).[10] Арганізацыя ЕБРР з’яўляецца найбуйнейшым інвестарам у рэгіёне і актыўна падтрымлівае дзяржавы Цэнтральнай і Усходняй Еўропы, укладваючы сродкі як у новыя вытворчасці, так і ў дзеючыя фірмы.
27 красавіка 1999 год — Грузія становіцца 41-м членам Савета Еўропы.[11]
1 чэрвеня 2006 год — Грузія адмяніла візы для грамадзян ЕС, якія ажыццяўляюць кароткатэрміновую паездку ў краіну[12].
26 мая 2008 год — Еўрапейскім саюзам заснаваны праект “Усходняга партнёрства”, галоўная мэта якога — збліжэнне ЕС з 6 краінамі былога СССР: Азербайджанам, Арменіяй, Беларуссю, Грузіяй, Малдовай і Украінай.[13]
15 ліпеня 2010 год — ЕС і Грузія рыхтуюць дамову аб асацыяцыі. Дакумент — першы этап на шляху еўраінтэграцыі для спаборнікаў сяброўства ў ЕС.[14]
4 чэрвеня 2012 год — ЕС і Грузія пачалі перамовы аб лібералізацыі візавага рэжыму, галоўнай мэтай якіх павінна стаць адмена віз для якія маюць біяметрычныя пашпарты грамадзян Грузіі пры ўмове правядзення Грузіяй шэрагу рэформаў[15].
25 лютага 2013 год — Грузія атрымала план дзеянняў па лібералізацыі візавага рэжыму з ЕС.[16]
29 лістапада 2013 год — Адбылася цырымонія парафіраванне пагаднення аб асацыяцыі паміж Грузіяй і Еўрасаюзам.[17][18][19] Акрамя таго, грузінскі бок падпісаў другое пагадненне, якое прадугледжвае ўцягванне краіны ў аперацыі па кіраванні крызісамі.[20]
1 студзеня 2014 год — Грузія афіцыйна стала 40-м членам Еўрапейскай арганізацыі бяспекі аэранавігацыі Eurocontrol[en].[21][22]
27 чэрвеня 2014 год — у Брусэлі адбылося падпісанне Пагаднення аб асацыяцыі Грузіі з Еўрасаюзам.[23]
18 снежня 2015 год — Еўрапейская камісія прыняла даклад аб выкананні Грузіяй ўсіх рэформаў, якія былі зафіксаваны у плане дзеянняў па лібералізацыі візавага рэжыму, і паабяцала ў пачатку 2016 года накіраваць заканадаўчае прапанову ў Савет Еўрапейскага саюза і Еўрапейскі парламент пра адмену турыстычных віз для грамадзян Грузіі, якія маюць біяметрычныя пашпарты[24].
9 сакавіка 2016 год — Еўрапейская камісія ўнесла прапанову ў Савет Еўрапейскага саюза і Еўрапейскі парламент пра адмену турыстычных віз для грамадзян Грузіі, якія маюць біяметрычныя пашпарты, шляхам унясення Грузіі ў спіс краін, грамадзяне якіх маюць права падарожнічаць без віз па краінах Шэнгенскага пагаднення. 3 лютага 2017 года Еўрапейскі парламент падтрымаў прапанову Еўракамісіі[25].
У ліпені 2010 года ў Батумі стартавалі перамовы прадстаўнікоў ЕС і Грузіі па нагодзе заключэння двухбаковага пагаднення аб асацыяцыі.[26] Больш таго, Еўрасаюз і Грузія ствараюць зону свабоднага гандлю, так больш чвэрці знешняга гандлю Тбілісі ужо прыпадае на ЕС. Паводле ацэнак Бруселя, новая здзелка забяспечыць прырост эканомікі Грузіі на 4,3 % у год.[27]
У лістападзе 2013 года ў Вільні прайшоў саміт «Усходняга партнёрства», на якім было парафіравана пагадненне аб асацыяцыі паміж Грузіяй і ЭЗ. Дакумент падпісалі кіраўнік МЗС Грузіі Мая Панджыкідзэ і вярхоўны прадстаўнік ЕС па замежных справах і палітыцы бяспекі Кэтрын Эштан. Пагадненне аб глыбокай і ўсеабдымнай свабодным гандлі было парафіравана міністрам эканомікі Грузіі Іракліем Квірыкашвілі і еўракамісарам па пытаннях гандлю Карэлам дэ Гухт. Таксама, у рамках саміту, адбылося падпісанне пагаднення «Аб уключэнні Грузіі ў грамадзянскія місіі і ваенныя аперацыі ЕС». Пагадненне дасць Грузіі магчымасць ўключыцца ў аперацыі па кіраванні крызіснымі сітуацыямі, якія праходзяць пад эгідай ЕС, і сумесна ўносіць уклад у працэс забеспячэння бяспекі ў свеце.
Па выніках першага дня саміту Еўрасаюза ў Бруселі 20 сакавіка 2014 года, Еўразвз мае намер падпісаць з Малдовай і Грузіяй пагаднення аб асацыяцыі, якія ўключаюць у сябе пункты аб стварэнні зоны свабоднага гандлю, не пазней за чэрвень 2014 года. Раней паведамлялася, што падпісанне пагадненняў запланавана на жнівень 2014 года.[28] У цэнтры Тбілісі 27 чэрвеня прайшлі масавыя святы з нагоды падпісання пагаднення аб асацыяцыі з Еўразвзяам.[29]
Пагадненне аб асацыяцыі Статус кандыдата ў члены ЕС Пачаты перамовы аб атрыманні паўнапраўнага членства Члены ЕС Тэрыторыі, якія фармальна належаць дзяржавам, якія вядуць курс еўраінтэграцыі, а па факце імі не кантралююцца і курс еўраінтэграцыі не падтрымліваюць Спрэчныя тэрыторыі, якія падтрымліваюць курс еўраінтэграцыі
Еўрапарламент адзначае, што ў адпаведнасці з артыкулам 49 Дагавора з ЕС, Грузія, Малдова і Украіна, як і любая іншая еўрапейская дзяржава, маюць еўрапейскую перспектыву і могуць падаваць заяўкі аб прыёме ў члены ЕС пры выкананні прынцыпаў дэмакратыі, — гаворыцца ў рэзалюцыі Еўрапарламента ў Брусэлі, прынятай на апошняй сесіі перад выбарамі ў Еўрапарламент, якія адбудуцца 23-25 мая 2014.[30]
На прэс-канферэнцыі ў Брусэлі 27 чэрвеня 2014 года прэм’ер-міністр Грузіі Іраклій Гарыбашвілі заявіў, што паўнапраўным членам Еўрасаюза Грузія можа стаць праз 5-10 гадоў. Разам з тым ён адзначыў, што Грузія яшчэ не вызначылася са тэрмінамі падачы заяўкі на сяброўства ў ЕС.[31]
Па стане на студзень 2021 г. Грузія рыхтуецца афіцыйна падаць заяўку на сяброўства ў ЕС у 2024 г. для ўступлення ў Еўрапейскі Саюз у 2030-х гг..[1][2]
У лютым 2013 года еўракамісар па ўнутранай палітыцы Сесілія Мальмстрэм ў рамках дыялогу па лібералізацыі візавага рэжыму паміж Грузіяй і Еўрасаюзам прадставіла грузінскай баку адпаведны план дзеянняў. План дзеянняў складаецца з двух фаз, якія прадугледжваюць як заканадаўчыя змены, так і правядзенне рэформаў па асобных напрамках (кіраванне мяжой, міграцыя, правы чалавека, грамадскі парадак і бяспеку.[32]
Прадстаўніцтва ЕС у Грузіі ў студзені 2014 года запусціла новы праект «Умацаванне патэнцыялу ўрада Грузіі ў кіраванні межамі і рэгуляванні міграцыі», які будзе выконваць Міжнародная арганізацыя па міграцыі. Такім чынам, Грузія зробіць яшчэ адзін крок да бязвізавага рэжыму ў Шэнгенскую зону з дапамогай фінансуецца ЕС праекта, які дапаможа павысіць патэнцыял грузінскіх уладаў у галіне комплекснага кіравання межамі і міграцыяй.[33]
У маі 2014 года ўступіў у сілу Закон аб выкараненні ўсіх форм дыскрымінацыі ў Грузіі.
Розныя пласты і сацыяльныя групы насельніцтва Грузіі адзначаюць неадназначную пазіцыю, датычна намеры інтэграцыі ў ЕС. Па ацэнцы экс-спікера Давіда Бакрадзэ, прадстаўнічы ўзровень канферэнцыі (9-я міжнародная канферэнцыя «Еўрапейскі шлях Грузіі — Еўрасаюз і яго еўрапейскія сябры» ў Батумі), якая праводзілася ў 2012 годзе, перавышае ўзровень ўсіх папярэдніх канферэнцый. Штогод у Грузію прыязджае ўсё больш людзей з мэтай абмеркавання перспектывы сяброўства Грузіі ў Еўрасаюзе.[34] Акрамя таго, парламент Грузіі разглядае законапраект аб обязывании Грамадскага вяшчальніка надаваць дзесяць секунд сацыяльнай рэкламе ў сувязі з інтэграцыяй Грузіі ў НАТА і ЕС. Ініцыятыва належыць парламенцкага камітэта адукацыі, навукі і культуры.[35]